Smelten: bestrijding van zeesterrenziekte

In de toekomst heeft de samenwerking tussen Canadese en Amerikaanse onderzoeksgroepen, gefinancierd door The Nature Conservancy, geleid tot veelbelovende vooruitgang op dit gebied, en Jihman hoopt dat haar team in de nabije toekomst een antwoord op de oorzakelijke factor zal kunnen vinden. Terwijl het Hakai Instituut zich blijft concentreren op ‘hoe’ gele koorts ontstaat, voorspelt Bates dat ‘met verschuivingen in ziekten, plagen een van de grootste gevolgen van de klimaatverandering kunnen zijn’, waarbij de nadruk ligt op de betrokkenheid van plagen en parasieten, maar ook op de bredere gevolgen van ziekten die zo'n belangrijk type beïnvloeden.

in de Verenigde Staten, Rotsgetijdennetwerk met meerdere instanties Het MARINe-team gaat ook de uitdaging aan om de oorzaak van SSWD te identificeren. Het team kiest voor een bredere aanpak, bestudeert de impact van sterfgevallen van zeesterren op omliggende gemeenschappen en ontwikkelt burgerwetenschappelijke programma's om lokale bewoners te monitoren. Gevallen van SSWD zijn moeilijk te bestuderen vanwege de beperkte stressreacties die zeesterren vertonen, zegt Carrie Melissa Miner, een academisch specialist aan de UC Santa Cruz en MARINe-onderzoeker. “Als we zeesterren met laesies of weefselnecrose observeren, vooral als het om een ​​klein aantal individuen gaat, kunnen we er niet zeker van zijn of de symptomen het gevolg zijn van een ziekte of van een andere oorzaak, zoals letsel als gevolg van een poging om te prooien op de blootstelling van weefsel aan bacteriën. /infectie”, zegt ze. Het is dus moeilijk te onderscheiden of zeesterren lijden aan een laag zoutgehalte, hoge temperaturen of zelfs ziekten. Naast de mysterieuze oorzaak van SSWD is het een wijdverbreide en periodieke uitdaging. “Voor geografisch uitgestrekte evenementen zoals SSW is een gecoördineerde samenwerking tussen wetenschappers, resource managers en community science-groepen essentieel om de omvang van de impact te documenteren”, zegt Miner. Dit betekent het verzamelen van gegevens die kunnen worden samengevoegd tot datasets voor de lange termijn, die cruciaal zijn voor het identificeren van ecosysteemverschuivingen en het voorspellen van veranderingen in de ecosysteemdynamiek.

De verwoestende ziekte die zeesterren treft, wijst op ontoereikende financieringssystemen en tekortkomingen in de onderzoeksmethoden voor ziekten. Gehman en haar afgestudeerde studente, Grace Crandall, wijzen op de noodzaak van nieuwe raamwerken voor het bestuderen van ziekten die meerdere oorzaken kunnen hebben, omdat “de bestuursorganen die toezicht houden op de ecologie en de evolutie van ziekten momenteel willen weten dat je een infectieziekte bestudeert voordat ze toestemming verlenen financiering”, zegt Gehman. Ze tonen echter aan dat eerdere technieken voor het gebruik van gecontroleerde infectiestudies niet toepasbaar zijn in gevallen waarin veel verschillende factoren samen kunnen werken om een ​​immuunrespons te stimuleren of in gevallen waarin stressreacties in het organisme beperkt zijn. Volgens haar “kan het ongeveer tien jaar duren om de oorzaak van zeeziekten te vinden”, omdat er geen “basislijn bestaat van wat normaal is bij ongewervelde zeedieren.” Gehman en Crandall benadrukken de voortdurende noodzaak van onderzoek naar de fysiologische en ecologische gevolgen van de ziekte die zeesterren verspilt, ook al is er geen duidelijke oorzaak, omdat, zegt Crandall, “elk organisme meer heeft dan het organisme zelf.”