Een geoloog van de Universiteit van Victoria wint een Kyoto-onderzoeksprijs van $ 850.000

Een assistent-professor in de geologie aan de Universiteit van Victoria heeft een Kyoto-prijs van $ 850.000 gewonnen voor zijn decennialange onderzoek naar de geologische geschiedenis van de aarde.

De Kyoto-prijs van de Inamori Foundation wordt beschouwd als de Japanse Nobelprijs en wordt internationaal toegekend aan personen die een belangrijke bijdrage hebben geleverd op het gebied van wetenschap, technologie, kunst en filosofie.

Paul Hoffman is volgens de Universiteit van Victoria de eerste geoloog die erkend wordt en pas de derde in Canada.

Winnaars van de Kyoto-prijs ontvangen 100 miljoen yen, wat overeenkomt met 850.000 Canadese dollars.

“Dr. Hoffmans uitgebreide 60 jaar veldonderzoek in het Canadese Noordpoolgebied en Afrika bezuiden de Sahara is van cruciaal belang voor ons begrip van het aardoppervlak – kennis waar studenten nu en nog vele jaren op zullen voortbouwen”, zegt Lisa Kalinchuk, vice-president van Victoria University. -kanselier voor onderzoek en innovatie, in hun academische bezigheden.”

De Inamori Foundation heeft Hoffman uitmuntende prestaties toegeschreven op het gebied van de 'sneeuwbalaarde'-theorie, oftewel de volledige bevriezing van de aarde.

De theorie, die is gebaseerd op bewijsmateriaal dat aantoont dat er ooit gletsjers op zeeniveau bestonden in wat nu de warmste delen van de wereld zijn, suggereert dat er tijden waren waarin het aardoppervlak bijna volledig bevroren was en er geen vloeibaar water aan de atmosfeer werd blootgesteld.

Deze theorie werd aanvankelijk door wetenschappers afgedaan als onwaarschijnlijk, aangezien er volgens de Universiteit van Victoria geen mechanisme was waarmee de planeet zou kunnen terugkeren uit de wijdverspreide ijstijd.

Maar Hoffman realiseerde zich dat deze theorie getest kon worden, dus voerde hij geologisch onderzoek uit in Namibië om gletsjerafzettingen te bestuderen die zeshonderd miljoen jaar oud waren. Onderzoeken toonden tekenen aan dat het leven onmiddellijk stopte nadat de ijstijd was geëindigd – een bevinding die consistent is met de hypothese.

Hoffman, 83, begon zijn carrière als wetenschappelijk onderzoeker bij de Geological Survey of Canada, waar hij platentektoniek bestudeerde.

In 1992 trad hij toe tot de School of Earth and Ocean Sciences aan de Universiteit van Victoria, waar hij zijn onderzoek naar de ijskoude bolvormige aarde begon.

Hij zette dit werk voort tijdens een 14-jarige aanstelling als Sturgis Hooper hoogleraar geologie aan de Harvard University, en keerde vervolgens in 2011 terug naar de Universiteit van Victoria als assistent-professor betrokken bij onderzoek.

>>> Om op dit artikel te reageren, schrijft u een brief aan de redactie: [email protected]