Oud DNA is nog steeds aanwezig in het menselijk genoom en is gekoppeld aan ernstige psychiatrische stoornissen, zegt onderzoek

Wetenschappers hebben ontdekt dat oud DNA dat in mensen zit verantwoordelijk is voor ernstige psychiatrische stoornissen, zoals depressie, schizofrenie en bipolaire stoornis. Ongeveer acht procent van het menselijk DNA bestaat uit sequenties die menselijke endogene retrovirussen (HERV's) worden genoemd, het product van oude virale infecties die honderdduizenden jaren geleden plaatsvonden. Tot nu toe werden HERV-virussen zonder enig doel gezien als ‘junk-DNA’, maar de nieuwe studie van onderzoekers van King’s College London bekijkt ze in een nieuw licht en biedt een revolutie in de geestelijke gezondheidszorg.

Het onderzoek is uitgebreid gepubliceerd in Natuurcommunicatie.

Het is gebaseerd op de analyse van grote onderzoeken waarbij tienduizenden mensen betrokken waren, zowel met als zonder psychische aandoeningen. Het team combineerde deze informatie met informatie uit autopsie-hersenmonsters van 800 mensen.

Dr. Timothy Powell, co-hoofdauteur, zei: “Onze resultaten suggereren dat deze virale sequenties mogelijk een belangrijkere rol spelen in het menselijk brein dan aanvankelijk werd gedacht, met specifieke HERV-expressieprofielen die geassocieerd zijn met een verhoogde vatbaarheid voor sommige psychiatrische stoornissen.” Avond standaard.

“Wij geloven dat een beter begrip van deze oude virussen en de bekende genen die betrokken zijn bij psychiatrische stoornissen het potentieel heeft om een ​​revolutie in het onderzoek naar de geestelijke gezondheidszorg teweeg te brengen en te leiden tot nieuwe manieren om ze te behandelen”, zegt Dr. Douglas Nixon, een andere senior co-auteur. vertelde het stopcontact. Of diagnosticeer deze aandoeningen.

Dr. Nixon voegde er echter aan toe dat er meer onderzoek nodig is om de exacte functie van de meeste HERV-virussen te begrijpen.

Het menselijk genoom bestaat uit ruim zes miljard DNA-letters, verdeeld over 23 chromosomenparen. Tijdens DNA-analyse sneden wetenschappers het in stukken en sequenteerden ze vervolgens.

Volgordemachines introduceren individuele letters in elk stuk en wetenschappers proberen de stukken in de juiste volgorde in elkaar te zetten.