Een ode aan de cinefielen uit Edmonton: een Clarview-tijdcapsule herontdekt

Artikel inhoud

De voortdurende inspanningen van een inwoner van Noord-Edmonton kunnen leiden tot een opgraving van het verleden in de vorm van een tijdcapsule die meer dan twintig jaar geleden werd begraven in een voormalig bioscoopcomplex in Clarview.

“Ik vergat het een beetje en ging ervan uit dat het was opgegraven of verplaatst”, zegt Michael Vecchio, een inwoner van het gebied en theaterliefhebber.

Artikel inhoud

De geschiedenis is overal om ons heen. Soms ligt het binnen handbereik, soms binnen ons bereik, en soms ligt het onder onze voeten. Dat was het recente geval met de vergeten tijdcapsule in het Clareview-complex, dat nu Goodlife Fitness is.

Artikel inhoud

Vecchio omschrijft zichzelf als een cinefiel met sterke herinneringen aan het theater, dat in 2015 sloot.

Een paar weken geleden waren hij en een vriend in de buurt van het oude bioscoopterrein toen hij op de capsuleplaquette wees.

“Op dezelfde plaats waar het was, bevindt zich deze capsule, of in ieder geval een schilderij”, zei Vecchio.

lange geschiedenis

Het theater werd geopend in 1996 toen de capsule werd begraven. De capsule zou pas op 13 december 2096 worden geëxtraheerd. Toevallig werd de capsule gesponsord door Edmonton Magazine.

Het was erg ambitieus. ‘Ik bedoel honderd jaar,’ zei Vecchio vol ongeloof.

Het theater met 10 zalen werd halverwege de jaren negentig geopend door Cineplex Odeon en is een belangrijk onderdeel van de gemeenschap. Het eigendom werd halverwege de jaren 2000 overgedragen van Cineplex naar Empire Theatres voordat het in de jaren 2000 werd overgenomen door Landmark Cinemas. Maar Landmark had het theater niet lang voordat het in 2015 werd gesloten.

In die periode zei Vecchio dat het theater zich in de hoofden van jonge bioscoopbezoekers en anderen in de gemeenschap had gegrift. Hij herinnerde zich enkele goede herinneringen aan het theater, waaronder zijn eerste kijk op A Bug's Life van Disney Pixar.

Artikel inhoud

Artikel inhoud

“Ik ben al een fan van cinema sinds ik een jongen was. De Clarview-bioscopen waren een heel belangrijk onderdeel van mijn kindertijd en adolescentie.

Beginnend met A Bug's Life herinnert Vecchio zich dat hij enkele van de grootste hits (en flops) van die tijd heeft gezien, van iconische trilogieën als Star Wars Episodes I-III en Lord of the Rings, tot grote franchises als Harry Potter en Christopher Nolan's The Dark. Ridder.

De laatste film die hij zich herinnert in de bioscoop te hebben gezien was Whiplash, met in de hoofdrollen Miles Teller en J.K. Simmons.

Bepaal het lot van de capsule

Toen Vecchio het schilderij vond, vroeg hij zich af of de overblijfselen van het theater uit zijn kindertijd nog steeds in de capsule zaten en in het bleke beton onder zijn voeten lagen te slapen.

In plaats van zich blindelings af te vragen of het dadelpakje er nog was, begon hij iedereen te bereiken met informatie over de capsule.

Gemeenteraadslid voor het gebied Aaron Puckett vroeg hiernaar.

“Ten eerste wisten ze er niets van. Ten tweede was het privé-eigendom, dus we kunnen er als stad niets aan doen”, zei hij.

Artikel inhoud

Vecchio nam vervolgens contact op met Landmark Cinemas.

“Verrassend genoeg hadden ze geen gegevens over deze capsule”, zei hij, eraan toevoegend dat Landmark hem bedankte voor het onder hun aandacht brengen, maar legde uit dat ze het pand niet langer in eigendom hadden of huurden en geen verdere hulp konden bieden.

Ten slotte vond en nam Vecchio contact op met het vastgoedbeheerbedrijf dat verantwoordelijk was voor Clareview Town Centre, Choice Properties. Na enige correspondentie wist Vecchio de leasedirecteur voor Western Canada Retail bij Choice Properties, Jay Dee Nance, binnen te halen. In een recente e-mail aan Vecchio zei De Nance dat de groep een schatting zal vragen aan zijn aannemers om erachter te komen hoeveel het gaat kosten om de rest van de capsule eruit te halen.

Vecchio is opgelucht door dat nieuws, dat volgens hem bijna de bevestiging is dat hij kan achterhalen dat de capsule nog steeds aan zijn voeten ligt en niet zonder pardon is verwijderd.

We kijken terug om ons samen te brengen

Vecchio's verlangen om het theater te herinneren weegt zwaarder dan zijn nieuwsgierigheid om het stukje geschiedenis te openen. Het verplaatsen naar een ander theater zou een soortgelijk doel dienen: het levend houden van de ambities van de mensen die het arresteerden, degenen die hoopten de toekomstige bioscopen honderd jaar lang te kunnen regeren. En degenen die misschien niet hadden geanticipeerd op de curveballs waar de theaterindustrie naar op weg was, zoals streamingdiensten, thuispremières en een wereldwijde pandemie.

“Het doel van de capsule is om mensen samen te brengen en, weet je, terug te kijken naar waar we zijn geweest”, voegde hij eraan toe.

Maar dat weerhoudt hem er niet van te speculeren over de inhoud ervan.

'Ik weet niet eens wat ze erin hadden kunnen stoppen. Wat, bioscoopkaartjes uit '96? Andere memorabilia? 'Space Jam, ik denk dat dat nummer 96 was', vermoedde hij.

Artikel inhoud