De uitbraak van de vogelgriep bij rundvee is de nieuwste ontwikkeling op het gebied van de vogelgriep

TVandaag zeven jaar geleden kreeg een driejarige jongen in Hong Kong keelpijn, zijn temperatuur steeg en hij begon te hoesten. Zes dagen later werd hij in het ziekenhuis opgenomen. Zes dagen later stierf hij aan acute ademnood veroorzaakt door virale longontsteking. Uit de test bleek dat het jongetje, dat in contact was geweest met zieke kippen voordat hij de ziekte opliep, Hij was besmet met het vogelgriepvirus H5N1.

Zijn dood werd voor het eerst toegeschreven aan het vogelgriepvirus, en sindsdien zijn in een aantal landen tientallen jonge kinderen gestorven aan het vogelgriepvirus H5N1. In de weken na de dood van de jongen liepen nog zeventien kinderen in Hong Kong het virus op en stierven er nog vijf. Het was een tragedie en een diepe schok voor wetenschappers die griep bestudeerden.

Tot 1997 werd gedacht dat vogelgriepvirussen mensen niet vaak infecteerden, en als ze dat wel deden, veroorzaakten ze hoogstens een zeer milde ziekte. Dit is wat er toen werd gezien Wetenschappers hebben menselijke vrijwilligers experimenteel geïnfecteerd Met drie verschillende vogelgriepvirussen – niet het H5N1-virus – ongeveer 35 jaar geleden.

De uitbraak in Hong Kong was de eerste keer dat het H5N1-virus het onverwachte deed, door schoolboeken te herschrijven waarin soms met overmoedigheid werd gesteld wat de talloze versies van influenza A-virussen, aangetroffen bij wilde vogels en andere soorten, moesten doen. Maar het zal niet de laatste keer zijn. Sindsdien hebben griepwetenschappers dit virus al bijna dertig jaar lang met waakzaamheid en angst gevolgd, waarbij ze herhaaldelijk de orthodoxie hebben zien tarten, en door harde ervaringen hebben geleerd dat het een vijand is die niet mag worden onderschat.

De meeste wetenschappers waarmee STAT heeft gesproken sinds de H5N1-uitbraak bij runderen in de Verenigde Staten werd bevestigd, maken zich zorgen over het idee dat het virus zich verspreidt onder zoogdieren waarmee mensen nauw contact hebben. “Het is een heel ander verhaal”, zegt Malik Peiris, hoofd van de afdeling virologie aan de School of Public Health van de Universiteit van Hong Kong. “Dit is al die tijd niet meer gebeurd in Azië.”

Deze specifieke H5N1-stam, een afstammeling van een virus dat voor het eerst werd ontdekt bij een gans in de Chinese provincie Guangdong in 1996, is anders dan elke andere griepfamilie, zei Nancy Cox, die jarenlang leiding gaf aan de griepafdeling van de Centers for Disease Control and Prevention. . Virussen die je je herinnert.

“Het lijkt erop dat deze virussen een soort ‘speciale saus’ hebben gehad waardoor ze voortdurend manieren konden vinden om zich te verspreiden en te evolueren, wat steeds ernstiger problemen leek te veroorzaken bij zowel dieren in het wild als bij huisdieren”, zegt Cox, die nu werkzaam is als onderzoeksleider. arts. Met pensioen, vertelde hij STAT in een e-mail. “Er is een element van onverwachte kracht en veerkracht dat zelfs doorgewinterde griepwaarnemers heeft verrast.”

Eén van hen is Peres, die het H5N1-virus nauwlettend volgt sinds de eerste bekende invasie in mensen. Een paar jaar later, in december 2002, was hij van plan om met Kerstmis naar zijn geboorteland Sri Lanka te reizen, zoals elk jaar. Dan de wilde watervogels – eenden, zilverreigers, reigers en dergelijke – De sterfte begon in twee watervogelreservaten in de stad. Oorzaak: H5N1.

Dat was ook geweldig. Slechts één keer eerder zijn wilde vogels ernstig ziek geworden door vogelgriepvirussen, in 1961, zegt Thijs Kuijken, een van de onderzoekers in het wetenschappelijk onderzoek. Men dacht dat eenden, de natuurlijke gastheer van vogelgriepvirussen, min of meer resistent waren tegen ziekten die door deze virussen worden veroorzaakt. Patholoog op de afdeling Virologie van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam, Nederland.

Influenzavirussen tasten de luchtwegen van eenden en andere wilde watervogels niet aan, zoals bij mensen. Bij deze vogels infecteren virussen cellen in de darmen en passeren deze voordat ze via hun uitwerpselen worden uitgescheiden. In de schoolboeken stond dat de vogels niet zichtbaar ziek werden. Tot ze dat deden.

“Al deze soorten vielen dood neer”, zei Peiris in een recent interview. “Ik heb Kerstmis gemist…Ik verbleef in Hong Kong en was vogels aan het onderzoeken.

De necropsieën – de naam voor het ontleden van het lichaam van een dier – vertoonden een opvallend patroon van verspreide ziekten, wat atypisch is voor eerdere waarnemingen van vogelgriep, en aanzienlijk verschilt van wat wordt gezien bij menselijke influenza-infecties. Deze ongebruikelijke ontdekking van het vermogen van het H5N1-virus om zich buiten de longen te verspreiden, naar organen zoals de lever en de hersenen, is de afgelopen jaren herhaaldelijk gezien – in… Er zijn laboratoriumonderzoeken naar Quiqin uitgevoerd bij katten En lijken Vossen, stinkdieren en nertsenAndere zoogdieren zijn gestorven aan de H5N1-infectie. Er is ook een menselijk geval gemeld, een jongen uit Vietnam die in 2004 stierf.

In het voorjaar van 2005 deed het fenomeen dat Peiris hielp registreren in de parken van Hong Kong zich op veel grotere schaal voor in een trekvogelreservaat in West-China dat bekend staat als het Qinghai-meer. Tussen april en juni van dat jaar was hij daar Wijdverbreide sterfte onder wilde vogels Daar werd het teruggevoerd op het H5N1-virus.

Een beetje achtergrondinformatie over de vogelgriep is hier nuttig. Twee groepen vogelgriepvirussen – die H5- of H7-hemagglutinine-eiwitten op hun buitenoppervlak dragen – kunnen van lage pathogeniteit naar zeer pathogeen overgaan wanneer de virussen worden verspreid onder gedomesticeerd pluimvee. (De term hoogpathogene vogelgriep, HPAI, verwijst naar hoe het virus zich gedraagt ​​bij pluimvee.) Het zien van zeer pathogene of zich snel verspreidende virussen die op significante wijze terugkeren naar wilde vogels heeft ernstige zorgen doen rijzen dat wilde vogels het virus in grotere mate en sneller zouden kunnen overbrengen dan al gebeurde door de verplaatsing van besmet pluimvee door Zuidoost-Azië.

“We hebben erover gepost en gewaarschuwd – omdat dit een migratiecentrum is – dat dit zich wijd zou kunnen verspreiden”, zei Peres. Sommige wetenschappers waren optimistischer en bedachten in 2005 een vaak gehoord gezegde: dode vogels vliegen niet. Maar besmette vogels doen dat duidelijk wel. “In feite gebeurde het binnen een jaar in India, Egypte, Afrika en Centraal-Azië,” zei Peiris.

In de bijna twintig jaar sinds het Qinghai Lake-incident hebben H5N1-virussen hun weg over de hele wereld gevonden, en misschien zelfs naar… De meest onwaarschijnlijke plaats van allemaal: Antarctica, waarbij pinguïns en andere wilde vogels daar gewond raakten. Alleen Australië en Nieuw-Zeeland hebben in dit stadium nog geen H5N1 gevonden.

Een ander gebied waarop H5 de leerboeken heeft herschreven, houdt verband met wat Cox opmerkte, namelijk de verbazingwekkende persistentie van het virus. De voormalige griepdirecteur van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) ging terug naar het doornemen van de literatuur over griep – en ging terug naar berichten over ‘vogelpest’, zoals uitbraken van vogelgriep bij pluimvee in de 19e en het begin van de 20e eeuw werden genoemd. voordat virussen voor het eerst werden geïdentificeerd – om erachter te komen hoe lang uitbraken hebben geduurd.

Zodra fast-track-virussen bij pluimvee verschijnen, hebben de uitbraken die ze veroorzaken de neiging zichzelf binnen een paar jaar op te ruimen, vooral wanneer geïnfecteerde vogels worden geruimd om te proberen de verspreiding ervan te stoppen. Maar sinds het H5N1-virus eind 2002 in Hong Kong weer de kop opstak, is het nooit meer verdwenen. Op sommige momenten heeft de ziekte meer krantenkoppen gehaald dan andere, bijvoorbeeld met de recente ontdekking dat koeien kunnen worden geïnfecteerd. (“Wie had ooit gedacht dat koeien besmet zouden raken? Op deze manier?” riep Peres uit). Maar de ziekte ging nooit weg.

“Ik ben me niet bewust van een ander vogelgriepvirus dat al zo lang op zo’n mondiale schaal circuleert”, zegt Jeremy Farrar, hoofdwetenschapper bij de Wereldgezondheidsorganisatie. “Dit is ongekend.”

Cox was het daarmee eens. 'Al was het niet bepaald een wetenschappelijke doctrine [high-path] “Vogelvirussen zullen uiteindelijk uitbranden of vervagen, en uit de geschiedenis van eerdere uitbraken was duidelijk dat dit bij het merendeel van onze gedocumenteerde uitbraken gebeurde”, voegde ze eraan toe.

Het H5N1-virus was aanvankelijk een probleem in Zuidoost-Azië, daarna in Zuid-Azië en verplaatste zich later naar de Nijldelta in Egypte. kalkoenDan naar Europa. Maar al meer dan tien jaar is dit zeer problematische virus niet meer aangetroffen in Amerika, wat een ander griepprincipe lijkt te ondersteunen: griepvirussen die worden aangetroffen bij vogels die de trekroutes hebben afgelegd die zich door Eurazië uitstrekten, vonden hun weg niet naar de vliegroutes. . Amerika. Een terugkerende bewering was dat de vliegroutes van trekvogels zouden voorkomen dat H5 de Nieuwe Wereld zou binnendringen.

“Ik weet zeker dat ik waarschijnlijk iets soortgelijks zou hebben gezegd,” gaf Richard Wiebe toe, directeur van het WHO Collaborating Center for Studies on the Ecology of Influenza in Animals, in het St. Jude Children's Hospital in Memphis, Tennessee.

En dan blijkt de houding van ‘ze zullen elkaar nooit ontmoeten’ louter wensdenken. Eind 2014 en begin 2015 is H5N2- en H5N8-virussen Even gevaarlijke halfbroers en zussen van het H5N1-virus uit Azië, die hetzelfde H5-hemagglutinine bij zich dragen, zijn aangetroffen bij pluimveebedrijven in verschillende Amerikaanse staten. Eind 2021 werd hetzelfde H5N1-virus aangetroffen bij pluimvee en wilde vogels Newfoundland, de meest oostelijke provincie van Canada. Tot zover het niet kruisen van vliegroutes.

“Dit is grotendeels waar,” zei Peiris. “De genenpools bij trekvogels zijn verschillend.” “Maar terugkijkend was er enig bewijs van vermenging van virussen op het niveau van individuele genen, en deze verspreiding vond soms plaats.” (Herschikking is een proces waarbij verschillende influenzavirussen genen binnen de gastheer uitwisselen, waardoor hybriden ontstaan, zoals H5N2 of H5N8.)

Vanuit Oost-Canada heeft het H5N1-virus zijn weg gevonden naar Amerika, waarbij het de afgelopen twee jaar twee mannen in de Verenigde Staten, een jong meisje in Ecuador en een man in Chili heeft besmet. Het leidde ook tot een wijdverbreide uitbraak van de ziekte onder pluimvee, waarbij een groep vogels werd geïnfecteerd en gedood Een verbazingwekkende verzameling zoogdieren – Zeehonden, zeeleeuwen, verschillende soorten beren, coyotes, katten, bergleeuwen, wasberen en otters.

Van sommige van deze soorten is eerder aangetoond dat ze vatbaar zijn voor griep, zoals zeehonden. Maar de omvang van de tol die het virus eist van wilde dieren is anders dan alles wat eerder aan het griepvirus werd toegeschreven.

Er wordt aangenomen dat H5N1 bij sommige mariene soorten van zoogdier op zoogdier kan worden overgedragen, hoewel dit moeilijk te bewijzen is, zei Kuiken. Het is duidelijk dat de ziekte van koe op koe wordt overgedragen tijdens een uitbraak van melkkoeien in de Verenigde Staten – hoogstwaarschijnlijk met menselijke hulp. De uitbraak bij melkkoeien heeft een eerder gezien maar nog niet algemeen waargenomen feit aan het licht gebracht: dat de borstklieren vatbaar zijn voor infectie door griepvirussen. De eerdere observatie vond plaats in verband met de AH1N1-grieppandemie van 2009, toen sommige geïnfecteerde vrouwen klaagden over mastitis. Canadese wetenschappers Frettenpups infecteren met H1N1 en hen laten zogen; Hun moeders ontwikkelden infecties van de borstklieren.

Het is niet bekend of het H5N1-virus op een dag het vermogen zal krijgen om gemakkelijk mensen te infecteren en zich van persoon tot persoon te verspreiden – met andere woorden, een pandemie te veroorzaken. Maar de voortdurende overdracht tussen zoogdiersoorten geeft het virus de kans zich aan te passen aan gastheren die genetisch gezien veel dichter bij de mens staan ​​dan eenden of kippen. Iedereen die dit virus heeft gezien, denkt niet dat het toelaten van H5 in rundveekuddes een goed idee is.

Deze situatie wordt verder gecompliceerd door het feit dat H5N1, in tegenstelling tot zijn gedrag bij andere soorten die het infecteert, geen ernstige ziekte veroorzaakt bij rundvee. Het maakt het moeilijker om het virus op te sporen en geeft boeren minder impuls om samen te werken met autoriteiten die proberen de omvang van de verspreiding van het virus vast te stellen.

“Het nieuwste curveball-spel met [high-path] Cox zei dat de H5-infectie bij melkkoeien zeer zorgwekkend is, omdat er weinig prikkels zijn om melkkoeien of hun menselijke contacten te testen. “Je kunt veel potentiële problemen zien op melkveebedrijven. Er zijn asymptomatische infecties bij koeien en mogelijk bij mensen. Er zijn koeien, honden, katten en andere boerderijdieren, waaronder misschien varkens, landarbeiders, familieleden enz. Het zou heel moeilijk zijn. om een ​​beeld te krijgen. Duidelijk wat er op een bepaald moment feitelijk gebeurt, bijvoorbeeld in realtime.

Gedurende bijna drie decennia van menselijke interactie met het H5N1-virus heeft het virus ons veel geleerd over influenzavirussen, waardoor veel dingen die voorheen als feiten over influenza werden beschouwd, naar de wetenschappelijke vuilnisbak zijn verwezen. Begin jaren 2000 zei Kuykin dat hij lezingen zou houden over het H5N1-virus, genaamd ‘Breaking the Rules’. Hij stopte uiteindelijk, zei hij, “omdat die lijn te veel brak.”

Griepexperts zeggen dat het hele resetten ons een belangrijke en veelomvattende les had moeten leren. We mogen er nooit van uitgaan dat we alles weten wat dit virus kan doen.

“We moeten er zeker het beste van hopen, maar we houden rekening met de mogelijkheid dat dit virus in staat is tot overdracht van mens op mens en het potentieel heeft om een ​​pandemisch virus te worden”, zegt Michael Worobey, een evolutionair viroloog aan de Universiteit van New York. Californië, Californië. Arizona, die samenwerkte met een internationaal team van wetenschappers om erachter te komen wanneer de uitbraak van koeien begon. “Het is te vroeg om te gaan zitten en te zeggen: 'Nou, het is nog niet gebeurd, dus het gaat niet gebeuren.'”