Coach Keefe rent de stad uit met de Maple Leafs

Artikel inhoud

Sheldon Keefe heeft bijna geen tijd meer als coach van de Maple Leafs.

Artikel inhoud

Maar de realiteit is dat waarschijnlijk niemand van deze overbetaalde, onderproductieve spelers een team kan maken met resultaten na het seizoen.

Artikel inhoud

Het was zaterdagavond behoorlijk slecht voor de Leafs in Game 4 van hun playoff-serie tegen de Boston Bruins.

Het was zo levenloos, wat teleurstellend is. Het enige echte gevecht dat de Leafs lieten zien, vond plaats op hun bank, waar Auston Matthews en William Nylander naar Mitch Marner snipten, die op het overweldigende reageren reageerde door zijn handschoenen te gooien.

Dat was de meeste emotie die de Leafs ooit hebben getoond in een game die je moet winnen, en dat is op zichzelf enigszins triest.

Omdat er hier een zekere consistentie is bij dit Leaf-team. Ze maken geen gebruik van de gelegenheid. Ze zetten het thuisvoordeel niet om in welk voordeel dan ook. Vaak ontbreekt het hen aan wanhoop en urgentie, en soms, maar al te vaak in deze play-offserie en andere in het verleden, lijkt het hen aan emotie te ontbreken.

Artikel inhoud

Artikel inhoud

Waar komt dat vandaan? Wie zijn de spelers? Wie bereidt zich voor? Wie is het spelplan? Wie is de coach? Wie is de organisatie? Van de combinatie van de vijf?

Hoe het ook zij, hoe het ook zij, dit is niets nieuws voor de Leafs met Keefe als coach en voordat Keefe coach was. Het is een triest maar waargebeurd verhaal, een Maple Leafs-verhaal dat niet zal verdwijnen, en niet kan verdwijnen, totdat de Leafs het zelf herschrijven.

Keefe was de coach toen de Leafs verloren van Columbus in een reeks van vijf wedstrijden. Hij was de coach toen ze de Montreal Canadiens niet konden verslaan voor hun beste kans op de Stanley Cup in decennia. Hij was de coach bij play-offverliezen tegen Tampa Bay en Florida, en de reeks van de Panthers verschilde niet van deze reeks met de Boston Bruins.

De belangrijkste spelers zijn niet veranderd, maar de selectie is elk jaar aangepast. Maar het grootste probleem is er altijd al geweest, namelijk dat ze geen hockey spelen. Het best scorende team in de Eastern Conference is het team dat 21 doelpunten heeft gescoord in de laatste elf play-offwedstrijden.

Artikel inhoud

Minder dan twee doelpunten per wedstrijd. Met Matthews, Marner en Nylander voorop.

Een comeback lijkt hoogst onwaarschijnlijk nu de Leafs met 3-1 achter staan ​​in de reeks en de Bruins terugkeren naar huis voor een wedstrijd. TD Garden zal dinsdagavond levend en schreeuwend zijn. De sfeer zal bepalend zijn voor de play-offs.

Er heerst een gevoel bij bijna elke thuiswedstrijd in bijna elke NHL-arena. Er is 's nachts een luid en hartstochtelijk geluid. Opwinding met verwachting brouwen. Het publiek maakt spelers sneller, moediger, fysieker en actiever.

Het is altijd een test om de eerste minuten van elke play-offwedstrijd op de weg door te komen. Gewoon niet hier. Niet in Toronto. Niet bij dit Leafs-team.

Ze begonnen zaterdagavond voorzichtig en zonder vuur te spelen. Het was geen kwestie van het publiek dat niet luid genoeg was: het was een kwestie van een team dat te stil was om het publiek erbij te betrekken en hopelijk mee te spelen.

Artikel inhoud

Het was erg stil en stil in de eerste periode van Game 4 voor de Leafs. Hetzelfde gold toen de tweede begon. Pas nadat ze vroeg in de derde periode met 3-0 achter stonden, met Matthews in de kleedkamer voor de laatste strofe, en met Joseph Wall in het doel in de plaats van Ilya Samsonov, toonden de Leafs enige vorm van leven.

Helemaal geen leven.

Maar dat duurde twee periodes. thuis?

“Ik dacht niet dat we eruit waren”, zei Morgan Rielly, die zondag naar de wedstrijd moest kijken.

Hij voegde eraan toe: “Ons seizoen staat op het spel.” Hij zei dat hij aan de lijn was. Dit is het soort dingen dat je zegt als camera's en laptops voor je staan.

Je zegt wat je denkt dat anderen willen horen. De woorden betekenen echter niets. Acties betekenen alles. Zaterdagavond was er niet genoeg werk.

Artikel inhoud

Ze scoorden twee eigen doelpunten en er ging niets boven een scoringskans in de eerste tien minuten van game vier. De tweede helft begon op dezelfde manier als de eerste.

Wat er ook aan de hand was in het gebouw, de hoop, de omstandigheden, het feit dat de beste spelers van de Bruins beter presteerden dan de beste spelers van de Leafs. Het was niet goed genoeg.

Wat deden de Leafs beter dan de Bruins in Game 4? Antwoord: Niets.

Brad Marchand en David Pastrnak waren geweldig voor Boston. Het zijn de sterren van de Bruins. Matthews speelde niet in de derde periode, en daarvoor ook niet veel. Kapitein John Tavares werd in de reeks met 8-1 verslagen door Kapitein Marchand.

Marner kwam in de derde periode tot leven om een ​​doelpunt te scoren en zijn handschoenen aan te trekken, maar het was te laat om terug te komen. Nylander zag eruit als iemand die al meer dan een week weg was; Zijn handen en voeten leken niet altijd synchroon en als Keefe hem aan de lijn hield met Pontus Holmberg en Calle Jarnkrok, lijkt het veel op het vragen van Fred Astaire ten dans met Wilma Flintson.

Artikel inhoud

Matthews, die een gigantisch spel speelde in de serie, voelde zich ziek en speelde zo totdat de dokters zijn avond beëindigden.

Dus wat nu in dit achtste seizoen van Matthews, Marner en Nylander? Wat nu in dit vijfde seizoen van Keefe? Wat nu voor een team dat elk jaar in april en mei faalt, met een algemeen manager in zijn eerste jaar en een teampresident in zijn 10e seizoen?

De Leafs schreeuwden tegen elkaar op de bank, wat betekent dat het ze wel iets kan schelen, ze hebben een vreemde manier om het te laten zien.

wat is er mis?

“Het is moeilijk te zeggen, het is moeilijk te bepalen… we zagen er een beetje krap uit”, zei Keefe.

Toen zei hij: 'Twijfel niet aan onze inspanningen.'

Hij zei dat met een strak gezicht. Hij zei het met alle oprechtheid. Hij zei dit terwijl er weer een seizoen nadert en hij zich moet afvragen of dit seizoen zijn laatste zal zijn.

[email protected]

twitter.com/simmonssteve

Artikel inhoud