UBC-studie betwist alarmerende berichten over moedersterfte in de Verenigde Staten

Wetenschap, gezondheid en technologie

12 maart 2024 | Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Erik Rolfsen

Rapporten over een significante opwaartse trend in moedersterfte in de Verenigde Staten worden betwist door nieuw onderzoek van de Universiteit van British Columbia dat vandaag in het tijdschrift is gepubliceerd Amerikaans tijdschrift voor verloskunde en gynaecologie.

Hoofdauteur dr. KS zei: “Ons onderzoek toonde aan dat de moedersterftecijfers tussen 1999-2002 en 2018-2021 laag en stabiel waren, wat heel anders is dan de hoge cijfers en grote stijgingen die het National Vital Statistics System de afgelopen jaren heeft gerapporteerd.” Joseph, professor aan de afdeling Verloskunde en Gynaecologie en de School of Population and Public Health aan de Universiteit van British Columbia, en onderzoeker aan het British Columbia Children's Hospital Research Institute.

Onder moedersterfte wordt verstaan ​​sterfgevallen die plaatsvinden tijdens de zwangerschap, de bevalling of de postpartumperiode als gevolg van omstandigheden die rechtstreeks verband houden met de zwangerschap of die verergeren door de zwangerschap en de bevalling. Sterfgevallen door accidenten en accidentele sterfgevallen tijdens de zwangerschap vallen niet onder de definitie van moedersterfte.

Uit recente schattingen van het National Vital Statistics System blijkt dat de moedersterfte in de Verenigde Staten hoog is Tussen 2018 en 2021 is het bijna verdubbeldMaar er blijven twijfels over de juistheid van de rapporten.

Dr. Joseph en een team van internationale onderzoekers doken in de onderliggende gegevens en keken naar factoren die de beweerde toename zouden kunnen veroorzaken: veranderingen in verloskundige factoren, chronische aandoeningen van de moeders en veranderingen in de methoden voor gegevensverzameling. Ze onderzochten alle sterfgevallen in de Verenigde Staten tussen 1999 en 2021 met behulp van een aanpak die een grotere precisie mogelijk maakt in de manier waarop moedersterfte wordt geïdentificeerd en geclassificeerd in een sterftedatabank.

Uit het onderzoek kwamen verschillende aanwijzingen naar voren dat het veld zwangerschap, dat in 2003 op overlijdensakten werd geïntroduceerd om het overlijden van een zwangere vrouw aan te geven, verantwoordelijk was voor de verkeerde classificatie van niet-moederlijke sterfgevallen en sterfgevallen door ongeval tijdens de zwangerschap als moedersterfte.

De aanpak van de onderzoeksgroep was om moedersterfte te definiëren door te eisen dat zwangerschap bij meerdere doodsoorzaken werd vermeld. Hieruit kwamen stabiele moedersterftecijfers en lage moedersterftecijfers als gevolg van directe verloskundige oorzaken naar voren.

“We ontdekten dat het exclusieve vertrouwen op het selectievakje voor zwangerschap op overlijdensakten, zonder bevestiging van informatie over de doodsoorzaak, leidde tot een overschatting van de moedersterfte door de NVSS in 2018-2021”, aldus dr. Joseph.

Het gebruik van de zwangerschapscheckbox tussen 2003 en 2017 ging gepaard met enkele ernstige fouten. Uit een gedetailleerd onderzoek door het National Center for Health Statistics (NCHS) bleek dat het selectievakje in veel gevallen onjuist was aangevinkt, wat leidde tot een verkeerde classificatie en overschatting van moedersterfte. Zo bleken honderden mensen van 70 jaar of ouder (waaronder 147 vrouwen van 85 jaar of ouder in 2013) zwanger te zijn op het moment van overlijden of in het jaar daarvoor. Het National Center for Health Statistics concludeerde dat de volledige stijging van het aantal moedersterfte in de Verenigde Staten tussen 2003 en 2017 te wijten was aan het aanvinken van zwangerschapschecks. Als reactie daarop heeft het National Center for Health Statistics vanaf 2018 specifieke wijzigingen aangebracht met betrekking tot het gebruik van het selectievakje voor zwangerschap bij sterfgevallen, maar uit NVSS-rapporten bleek dat de moedersterfte bleef stijgen.

“Door niet te vertrouwen op een selectievakje voor zwangerschap, voorkwam onze aanpak de misclassificatie die de valse indruk wekte van stijgende moedersterftecijfers in de Verenigde Staten”, zegt co-auteur Dr. Justin S. Brandt van het NYU Grossman Department of Obstetrics and Gynecology. Medische faculteit.

De studie toonde een vermindering aan van de algehele moedersterfte, vooral bij moedersterfte door directe verloskundige oorzaken onder niet-Spaanse zwarte Amerikanen. Het heeft echter ook aanhoudende raciale en etnische verschillen aan het licht gebracht, waaronder onevenredig hoge moedersterftecijfers onder niet-Spaanse zwarte Amerikanen.

“De aanhoudende raciale en etnische verschillen die we zien in de moedersterfte, waaronder hogere cijfers onder zwarte mensen en een tijdelijke toename onder blanke Amerikanen, zijn zeer zorgwekkend en moeten worden aangepakt”, zegt dr. Sarka Lisonkova, universitair hoofddocent aan de Harvard Medical School. . Afdeling Verloskunde en Gynaecologie aan de Universiteit van British Columbia, en onderzoeker aan het British Columbia Children's Hospital Research Institute. “Onze bevindingen onderstrepen ook het belang van het verzamelen van nauwkeurige gegevens over de verschillen in moedersterfte, niet alleen binnen de Verenigde Staten maar ook in Canada.”

Het onderzoek biedt belangrijke inzichten in moedersterfte in verband met oorzaak en ras/etniciteit en biedt suggesties voor het juiste gebruik van het selectievakje zwangerschap op overlijdensakten. De auteurs hopen dat de bevindingen zullen dienen als informatieve basis voor klinische en volksgezondheidsinitiatieven om de moedersterfte terug te dringen.