Astronomen produceren het meest gevoelige radiobeeld ooit van een oude sterrenhoop

(MENAFN- Ain Press Wire)

Het team identificeerde een nieuwe radiobron (wit vierkant) in het midden van de cluster (rode cirkel). Credit: Paduano et al.

De dichte bal van sterren waaruit de bolvormige sterrenhoop 47 Tucanae bestaat. Credits: NASA, ESA en Hubble Legacy (STScI/AURA) – ESA/Hubble-samenwerking

De ontdekking werd gedaan met behulp van de Australian Compact Telescope Array van CSIRO. Krediet: Alex Cherny/CSIRO

Een internationaal team van astronomen heeft het meest gevoelige radiobeeld ooit gemaakt van een bolvormige sterrenhoop, een eeuwenoude bal van dicht opeengepakte sterren.

PERTH, West-Australië, Australië, 16 januari 2024 /EINPresswire/ – De afbeelding is van de op een na helderste bolvormige sterrenhoop aan de nachtelijke hemel, bekend als 47 Tucanae – en werd geproduceerd door een team onder leiding van de afdeling Curtin University van het IAEA. Centrum voor Radioastronomieonderzoek (ICRAR) in West-Australië.

Wetenschappers hebben ook een voorheen onopgemerkt radiosignaal uit het centrum van de cluster gedetecteerd.

Het onderzoek werd vannacht gepubliceerd in het Astrophysical Journal.

Astronoom dr. Arash Bahramian, van de Curtin University van ICRAR, zegt dat de sterrenhopen overblijfselen zijn van het vroege heelal.

Hij zei: “Bolvormige sterrenhopen zijn heel oud, en het zijn de gigantische sterrenbollen die we rond de Melkweg zien. Ze zijn ongelooflijk dicht en bevatten tienduizenden tot miljoenen sterren die samen in een bal zijn geclusterd.

“Ons beeld is van 47 Tucanae, een van de grootste bolvormige sterrenhopen in de Melkweg. Het bevat meer dan een miljoen sterren en een extreem heldere, zeer dichte kern.

Dr. Bahramian zei dat het ultragevoelige beeld is gemaakt op basis van meer dan 450 uur aan waarnemingen met CSIRO's Australian Telescope Compact Array (ATCA), in het Gomeroi-gebied.

Het is het diepste en meest gevoelige radiobeeld dat ooit door een Australische radiotelescoop is verzameld.

Dr. Bahramian zei dat 47 toekans met het blote oog kunnen worden gezien en voor het eerst werden gecatalogiseerd in de achttiende eeuw.

Maar hij zei dat astronomen door het zo gedetailleerd in kaart brengen ervan een ongelooflijk zwak radiosignaal in het centrum van de cluster konden detecteren dat nog nooit eerder was gedetecteerd.

Hoofdauteur dr. Alessandro Paduano, van de Curtin University van ICRAR, zei dat de ontdekking van het signaal een opwindende ontdekking was en kon worden toegeschreven aan een van twee mogelijkheden.

“De eerste is dat 47 Toucana een zwart gat zou kunnen bevatten met een massa ergens tussen de superzware zwarte gaten in de centra van sterrenstelsels en stellaire zwarte gaten gevormd door instortende sterren”, zei hij.

“Hoewel men denkt dat zwarte gaten met een middelmatige massa voorkomen in bolvormige clusters, is er tot nu toe geen duidelijke detectie daarvan geweest.

“Als dit signaal een zwart gat blijkt te zijn, zal het een zeer belangrijke ontdekking zijn en de allereerste radiodetectie van een zwart gat in een cluster.”

De tweede mogelijke bron van het signaal is een pulsar, een roterende neutronenster die radiogolven uitzendt.

“De aanwezigheid van een pulsar zo dicht bij het massamiddelpunt is ook een wetenschappelijk interessante ontdekking, omdat deze gebruikt zou kunnen worden om te zoeken naar een centraal zwart gat dat nog niet ontdekt is.” zei dokter Paduano.

Co-auteur Dr. Tim Galvin, een onderzoekswetenschapper bij CSIRO, zei dat het project opnieuw het voortdurende belang van ATCA aantoonde.

“Dit project heeft onze software tot het uiterste gedreven op het gebied van databeheer en -verwerking, en het was erg spannend om de wetenschappelijke rijkdom te zien die deze technologieën mogelijk hebben gemaakt.”

“Alessandro’s onderzoek vertegenwoordigt het hoogtepunt van jaren van onderzoek en technologische vooruitgang, en ATCA’s ultradiepe beeld van 47 Tucanae vertegenwoordigt nog maar het begin van de ontdekkingen die nog moeten komen.”

Het geproduceerde ultragevoelige beeld is wat onderzoekers kunnen verwachten van de SKA-radiotelescopen, die momenteel in Australië en Zuid-Afrika worden gebouwd door het SKA Observatory (SKAO).

Eenmaal voltooid zullen de SKA-telescopen de twee grootste reeksen radiotelescopen ter wereld zijn, waardoor ons begrip van het universum zal veranderen en enkele van de fundamentele wetenschappelijke vragen van onze tijd zullen worden aangepakt.

Dr. Bahramian zei dat onderzoekers voortdurend nieuwe en innovatieve manieren vinden om de beste resultaten te behalen met de radiotelescopen die ze gebruiken.

“Met de huidige generatie radiotelescopen zijn we erin geslaagd wetenschap van bijna SKA-kwaliteit te bereiken, waarbij we honderden uren aan waarnemingen hebben gecombineerd om de zwakste details te onthullen,” zei hij.

“Het geeft ons een glimp van de opwindende mogelijkheden die de volgende generatie radiotelescopen zal bereiken als ze online komen.”

De technologie die in het ultragevoelige beeld wordt gebruikt, zou toekomstige radiotelescopen, zoals SKA, kunnen helpen enkele van de zwakste objecten in het universum te detecteren.

Charlène De Monte
Internationaal Centrum voor Radioastronomieonderzoek
+61 468 579 311
E-mail ons hier
Bezoek ons ​​op sociale media:
Facebook
Twitteren
LinkedIn
Instagram
YouTube
laatst

Ontdekking in bolvormige sterrenhoop 47 Toucan

MENAFN15012024003118003196ID1107723817

Juridische disclaimer:
MENAFN verstrekt de informatie “as is” zonder enige vorm van garantie. Wij aanvaarden geen enkele verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid voor de nauwkeurigheid, inhoud, afbeeldingen, video's, licenties, volledigheid, wettigheid of betrouwbaarheid van de informatie in dit artikel. Als u klachten of auteursrechtkwesties heeft met betrekking tot dit artikel, neem dan contact op met de bovenstaande aanbieder.