Nederland vindt de sleutels van het Eurovisie Songfestival

Madonna is de populairste ster omdat ze oproepen negeert om het evenement in Israël over te slaan en verklaart dat ze muziek altijd op de eerste plaats zet.

Nederland won dit weekend het Eurovisie Songfestival 2019 in Tel Aviv, waarbij de klaaglijke pianoballad ‘Arcade’ van Duncan Lawrence werd gekroond tot kampioen van het jaarlijkse Europese concert.

De 25-jarige werd genoemd als een vroege favoriet voorafgaand aan de grote finale, maar eindigde pas derde na stemming door de professionele jury uit de 41 deelnemende landen, achter Zweden en Noord-Macedonië. Dankzij de stemmen van de fans maakte hij vooruitgang, waardoor Nederland de vijfde overwinning in de competitie behaalde. Italië staat op de tweede plaats, gevolgd door Rusland, Zwitserland en Noorwegen.

“Dit is de grote droom”, zei Lawrence toen hij de prijs ontving van de winnaar van vorig jaar, de Israëlische Netta Barzilai. “Dit is muziek op de eerste plaats, altijd.”

Er wordt aangenomen dat ongeveer 200 miljoen mensen over de hele wereld naar de jaarlijkse kampcompetitie hebben gekeken, waarbij 26 landen deelnamen aan de grote finale van het 64e Eurovisiefestival.

Madonna was de topattractie en zong haar eerste single Like a Prophet, ter gelegenheid van het 30-jarig jubileum, en het nieuwe nummer Future van haar aankomende album Madame. Ze betrad het podium nadat de deelnemers kort na middernacht hun optredens hadden afgesloten, toen het complexe stemproces in heel Europa begon.

Om de spanning op het scherm te maximaliseren, worden artiesten gerangschikt op basis van een combinatie van stemmen van fans en professionele jurypanels.

Toeschouwers kunnen niet op hun land stemmen, maar gelijkgestemde landen hebben de neiging in blokken te vervallen die hun regionale favorieten steunen, waarbij politiek en kunst samensmelten.

Het Eurovisie Songfestival debuteerde in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog om een ​​verdeeld continent te genezen. Door de jaren heen is de serieuze vertoon van de Europese eenheid uitgegroeid tot een overdreven spektakel dat werken uit het hele continent samenbrengt, inclusief werken die weinig of geen verbinding met Europa hebben, zoals Australië.

Israël kreeg het recht om de show te organiseren nadat Barzilai vorig jaar de competitie won met zijn populaire volkslied 'Game'.

Deze ogenschijnlijk apolitieke zaak heeft geprobeerd een Israëlisch-Palestijns conflict te vermijden en is daar grotendeels in geslaagd, ondanks de voortdurende dreiging van onenigheid. Oproepen aan artiesten om de show te boycotten vanwege het Israëlische beleid jegens de Palestijnen leverden geen noemenswaardig momentum op.

Voorafgaand aan de show werd een klein protest gehouden buiten het Expocentrum in Tel Aviv, na een protest van muzikanten in Gaza eerder deze week. Ook de jongste raketbeschietingen richting Israël konden de intensiteit van de opwinding niet temperen.

Madonna heeft te maken gekregen met oproepen van een door Palestijnen geleide campagne om niet op te treden op het evenement in Israël. Maar ze zei dat ze 'nooit zou stoppen met het maken van muziek die past bij iemands politieke agenda'. Twee van haar dansers droegen echter Israëlische en Palestijnse vlaggen op hun rug.

Alle ogen waren gericht op de controversiële IJslandse band Hatari, die de aandacht trok omdat ze aanvankelijk zei dat het “belachelijk” zou zijn om in Israël op te treden vanwege hun beleid jegens de Palestijnen.

Ze beloofden de Eurovisie-schijnwerpers te gebruiken om “het gezicht van de bezetting” bloot te leggen, maar hun live optreden van schurende metalrock verliep zonder incidenten. Pas aan het einde van de uitzending, toen het eindcijfer van de stemmen bekend werd gemaakt, werd de Palestijnse vlag gehesen onder boegeroep van het publiek.

Voor Israël bood deze enorme gebeurtenis een kans om zijn goede gezicht te benadrukken en een beeld van normaliteit aan de wereld te tonen.

Promotieclips met een Israëlisch thema waarin elk van de deelnemers danste op verschillende schilderachtige locaties, werden vóór elke show door het hele land uitgezonden voor een televisiepubliek dat naar verwachting groter zou zijn dan het Amerikaanse Super Bowl-publiek.

Op het evenement zelf was een kwartet Israëlische beroemdheden aanwezig, waaronder supermodel Bar Refaeli. De Israëlische Wonder Woman, Gal Gadot, verscheen ook in een schattige video.

De zaal van Tel Aviv was gevuld met duizenden schreeuwende fans, terwijl tienduizenden mensen samenkwamen om naar de finale te kijken in het door de stad gesponsorde Eurovisiedorp in Tel Aviv en op openbare vertoningen elders.

Als huidige kampioen kwalificeerde Israël zich rechtstreeks voor de finale – samen met de vijf Europese landen die het evenement zwaar financierden.

De overige twintig deelnemers kwalificeerden zich via twee halve finalerondes.

Het Zweedse 'Too Late for Love', gezongen door John Lundvik, stond bovenaan de stemming van de professionele jury en leek klaar om het succesvolle Eurovisie-record van Zweden voort te zetten, 45 jaar nadat de Zweedse popgrootheden ABBA wonnen met hun grote hit 'Waterloo'.

Israël heeft het Eurovisie Songfestival vier keer gewonnen en het land voorzien van enkele van zijn culturele bezienswaardigheden.

“Hallelujah” werd het onofficiële nationale lied nadat “Milk and Honey” de wedstrijd voor Israël won toen het eind jaren zeventig het evenement organiseerde, en Dana International een nationaal kampioen en mondiaal transgendericoon werd toen het in 1998 met Diva won.

Barzilay is een rolmodel geworden voor vrouwen met een grotere maat na haar succes tijdens het evenement van vorig jaar.

-AP