Sport moet je genieten, niet verdragen. Laten we Nederlands praten – Iers nieuws

Je moet ervan genieten, niet verdragen, maar bij sport kijken draait het hier nog steeds om files, parkeerplaatsen, binnenwegen en luifels.

Hoe lang duurt het voordat iemand er iets aan doet?

Voordat we kunnen zien dat de bal voor ons zuurverdiende geld wordt getrapt, moeten wij, het betalende publiek, eerst de openbare ruimte bereiken, de auto op zijn minst semi-veilig parkeren, het terrein betreden en vervolgens de elementen.

Niemand verwacht dat we per helikopter worden opgetild en in een fauteuil aan de rechterzijde worden geplaatst – de vlucht is altijd een integraal onderdeel van de ervaring – maar we verdienen beter.

Elke gewone fan die de familie vorig jaar naar de Armagh-Down-wedstrijd in Clones heeft gebracht, zal lang en hard nadenken voordat ze volgend jaar kaartjes voor dezelfde wedstrijd boeken.

Je zou verwachten dat je er enigszins doorheen moet en zoals altijd doen de gastheren hun best, maar elke route was druk en na een paar kilometer lopen was het beste waar je op kon hopen op je natte platform te gaan zitten en onder de brolly te kruipen .

Het was een ellendige ervaring en ik vraag me af wat er is gedaan – wat wordt er nu gedaan – om de zaken te verbeteren als Armagh en Down elkaar volgend jaar weer ontmoeten in het Ulster Championship?

Lees verder:

A Place to Play is een eerbetoon aan het land en de bevolking van de GAA

Tyrone McKenna: Trots staat op het spel als Oost en West botsen in de Slag om Belfast

Ik ben gegroeid als coach en heb een beter Iers team achtergelaten: Stephen Kenny

Ook in Croke Park is het niet veel beter. Vorig jaar strekten de botsingen zich kilometers ver buiten Dublin uit toen Tyrone, Monaghan en Armagh op dezelfde dag in een All-Ireland kwartfinale speelden!

Nogmaals, ik vraag me af wat er is gedaan – welke lessen zijn geleerd – om de ervaring te verbeteren als volgend jaar precies hetzelfde gebeurt?

Het is hetzelfde oude ding – ergens in de buurt van de grond komen is een loterij en je zou kunnen zeggen dat parkeren in Croke Park erger is, omdat er altijd een risico bestaat dat je motor vastgepind en weggesleept wordt door een aantal gieren als je hem op de weg laat staan . Verkeerde plaats.

Sinds Clonliffe College gesloten is (en vorig jaar inactief was toen het zeker in gebruik had kunnen worden genomen) is er niet echt georganiseerd parkeren rond Croke Park, behalve een paar honderd mensen die een parkeerplaats op de grond krijgen.

Dus voor alle anderen is het gratis in de achterafstraatjes, waar je het risico loopt enkele boze bewoners boos te maken, of je parkeert je auto aan de kant van de weg en scant zorgvuldig het gebied voordat je met tegenzin je auto achterlaat. Het is altijd een opluchting als je na een wedstrijd terugkomt en het er nog steeds is, losgemaakt en je naar huis kunt.

Hoeveel inkomsten brengt de GAA jaarlijks naar Dublin? De ontwikkeling van de Luas Link op het veld laat al lang op zich wachten. Het dichtstbijzijnde stadion op dit moment is Connolly Stadium, op 15 minuten lopen.

Het is niet alleen de GAA waar ik het over heb. Een vriend van mij ging afgelopen vrijdagavond naar de Ulster Rugby-wedstrijd tegen de Lions in Belfast kijken. Er zijn geen speciale openbaarvervoerverbindingen naar Ravenhill, dus om gokkers daar te laten komen, moeten ze naar de grond lopen.

Na het bekijken van de wedstrijd kon mijn vriend geen taxi nemen, dus had hij een uur de tijd om in de stromende regen te lopen tot de laatste trein naar huis. Hij arriveerde overweldigd en verveeld, maar helaas miste hij het.

Afgelopen weekend zag ik het bewijs dat het niet zo hoeft te zijn. Er is een andere manier.

Als jouw land verslagen en uitgespeeld wordt in een voetbalwedstrijd, zijn er slechtere plekken om dat te zien gebeuren dan in Amsterdam.

Het goedhartige geklets met de Nederlandse fans, de gastvrije hostels, de constante aanvoer van kwaliteitsbier… Voeg daarbij de twee andere dingen waar de Dam beroemd om is – de grachten en de fietsen* – en het is een plek die zeker de moeite waard is om te bezoeken. bezoek. .

Wat betreft de manier waarop zij voor hun sportfans zorgen, liggen de Nederlanders lichtjaren voor op ons.

Zaterdag regende het de hele dag en rond 15.00 uur (de wedstrijd begon pas om kwart over negen) was ik mezelf aan het voorbereiden op een herhaling van Armagh-Down bij Clones.

Geen zorgen.

Het eerste is dat de verbindingen met het openbaar vervoer vanuit de stad uitstekend en betaalbaar zijn. Trein, tram, bus, metro… Kies wat bij je past, ontspan, ze brengen je naar het aangewezen station op het terrein en dan loop je een klein stukje.

Geen zorgen om er te komen, maar het regende nog steeds.

Wel was het dak van het Johan Cruijff Stadion gesloten, waardoor het warm en droog was in het stadion. Dus ik zat achterover en keek naar de wedstrijd.

Het enige negatieve is dat de Nederlandse politie om een ​​noodzakelijke reden heeft besloten de veiligheidsmaatregelen voor de fans van de Republiek aan te scherpen. Ze werden gefouilleerd, tegengehouden, uitgesteld en misten de start van wat een vechtoptreden was in de voorlaatste wedstrijd van Stephen Kenny.

Na de wedstrijd reden alle openbaar vervoerlijnen nog om je terug te brengen naar waar je moest zijn. Ik verbleef op ruime afstand buiten de stad, maar ik was er ruim op tijd om de autopsie na de wedstrijd te doen.

Dus over het geheel genomen zou je moeten zeggen dat het een ervaring was die je zou aanmoedigen om terug te komen en dat je de volgende keer de kinderen en misschien de grootouders zou meenemen.

Sporten moet je leuk vinden, niet verdragen, en daar lopen we ver achter. Wij verdienen beter.

*En ook kleine muisjes met klompen en molens en tulpen en kaas.