In een video die een interessant gesprek op gang bracht, zei Brendan Kwiatkowski, een leraar uit Canada met een Ph.D. In Onderwijs laat ik zien hoe de perceptie van een jonge jongen over zichzelf en zijn emoties vaak verandert tussen twee verschillende leeftijden.
Kwiatkowski’s theorie spreekt van een ‘jongenscrisis’ tussen de leeftijd van vijf en vijftien jaar.
Brendan, een onderzoeker naar het sociale en emotionele welzijn van jongens en mannen, Hij legde het uit in zijn video Wanneer jonge jongens respectievelijk 5 en 15 jaar oud zijn, maken ze zich vaak los van de ware delen van zichzelf, en dit heeft meestal te maken met de emotionele delen.
Op vijfjarige leeftijd beginnen jongens vaak bepaalde delen van hun persoonlijkheid te onderdrukken.
“Vóór de leeftijd van vijf jaar zijn jongens vaak emotioneel expressiever dan meisjes, maar dit verandert in die periode naarmate jongens minder verbaal expressief worden dan meisjes.” Kwiatkowski Hij zei. “Hoewel hun fysieke tekenen van emotionele reactiviteit niet veranderen.”
Hij vervolgde en merkte op dat het vanwege deze observatie waarschijnlijker is dat jongens hun emoties eenvoudigweg onderdrukken dan dat ze ze niet kunnen voelen. Kwiatkowski gaf ook toe dat ze in deze periode in het leven van de jonge jongen begonnen te beseffen dat er met name twee emoties waren die ze niet mochten laten zien: angst en verdriet.
“Een deel hiervan is te wijten aan impliciete vooroordelen waarbij moeders en vaders de neiging hebben om minder emotionele taal te gebruiken wanneer ze met hun zonen praten in vergelijking met hun dochters, vooral als het gaat om gebeurtenissen die verdrietig of eng kunnen zijn,” zei Kwiatkowski. “Een deel ervan kan meer opzettelijk zijn, omdat vaders zich meer zorgen maken over het feit dat hun zoons als vrouwelijk worden gezien dan over het feit dat hun dochters als mannelijker worden gezien.”
Hij legde ook uit dat deze eerste jeugdcrisis samenvalt met het begin van de schoolopleiding voor jonge jongens, waar ze meer sociale schaamte ervaren en bijna gedwongen worden bepaalde delen van hun persoonlijkheid te onderdrukken uit angst om als ‘mannelijker’ te worden gezien. Brendan beweerde bijvoorbeeld dat als een jongen naar school kwam en zei dat hij van eenhoorns hield, hij als ‘vrouwelijk’ zou worden bestempeld, wat het begin zou kunnen zijn van het feit dat hij die delen van zichzelf zou afsluiten.
Dit perspectief is interessant, vooral als we kijken naar de stereotypen dat vrouwen emotioneler zijn dan mannen, terwijl dit in werkelijkheid niet het geval is. Dat blijkt uit een studie gepubliceerd in het tijdschrift Nature. Hij ontdekte dat onder de 142 mannen en vrouwen wier positieve en negatieve emoties gedurende 75 dagen werden gevolgd, de emotionele stabiliteit en fluctuaties van de mannen en vrouwen ‘duidelijk, consistent en ondubbelzinnig meer op elkaar leken dan dat ze verschillend waren’.
Van jongens en jonge mannen wordt verwacht dat ze stoïcijns, sterk en emotieloos zijn, terwijl van vrouwen wordt verwacht dat ze zorgzaam, attent, empathisch en emotioneel zijn. De repercussies van jongens die vasthouden aan deze verouderde gendernormen betekenen dat ze vanaf jonge leeftijd, zoals Kwiatkowski opmerkt, gedwongen worden deze delen van zichzelf te onderdrukken uit angst om gezien te worden als ‘zwak’ en niet ‘mannelijk genoeg’.
Op 15-jarige leeftijd beginnen jongens meer na te denken over hoe hun leeftijdsgenoten hen zien.
“De tweede jongenscrisis vindt plaats rond de leeftijd van 14/15 jaar, met de overgang naar de middelbare school. Je hebt de puberteit en alle onzekerheden die daarmee gepaard gaan. Je hebt een veranderende sociale dynamiek en probeert erbij te horen”, merkte Kwiatkowski op.
Hij erkende ook dat jonge mensen in deze periode vaak hun eerste romantische relaties aangaan en intieme gevoelens voor anderen beginnen te ontwikkelen. Ook gedurende deze periode beginnen tieners zich zorgen te maken over hoe hun vrienden en klasgenoten hen zien, en beginnen ze zich minder zorgen te maken over hoe hun ouders hen zien.
“Je hebt een miasma van onzekerheid en onzekerheid, en dit is een tijd waarin de mannelijke druk om mannelijk te zijn, om je emoties in te houden en fysiek en mentaal sterk te zijn, het grootst is.”
Kwiatkowski Hij legde dit uit in zijn Ph.D. Toen ze onderzoek deden naar jongens in het laatste jaar van de middelbare school die tussen de 17 en 19 jaar oud waren, waren ze het er allemaal over eens dat ze zich op hun 14e en 15e jaar de ‘minder authentieke’ versie van zichzelf voelden en dit masker moesten dragen. van mannelijkheid om erbij te horen, vooral als ze op school zitten.
Mannelijkheid is op zichzelf niet giftig, hoewel veel ‘mannelijke’ overtuigingen en gedragingen als ‘beperkend’ worden beschouwd.
Op zijn website staat Kwiatkowski gaf informatie over hoe het idee van mannelijkheid niet inherent schadelijk is, maar de overtuigingen en gedragingen die vaak met mannelijkheid worden geassocieerd dat wel zijn.
‘Het is schadelijk als de mannelijkheid die je belichaamt rigide is, je loskoppelt van je emoties, de behoefte aan gemeenschap negeert en anderen probeert te controleren’, schreef hij, en noemde dit soort gedrag ‘beperkte mannelijkheid’.
Het lijdt geen twijfel dat de reis van jonge jongens ingewikkeld is als ze proberen te worstelen en hun gevoelens onder ogen te zien in een wereld die hen voortdurend vraagt deze te onderdrukken. Dit is de reden waarom we deze rigide opvattingen moeten blijven uitdagen over wat wordt beschouwd als de ‘goede’ delen van mannelijkheid versus de ‘slechte’ delen, en de mate waarin genderstereotypen de keuze van jongens om expressief te zijn alleen maar schaden en beperken. Met zijn emoties.
Nia Tipton is een in Chicago gevestigde entertainment-, nieuws- en lifestyleschrijver wiens werk zich verdiept in hedendaagse kwesties en ervaringen.
More Stories
Evolution werkt samen met de in Nederland gevestigde gaming- en entertainmentgroep JVH
Anitta en The Weeknd delen video voor ‘São Paulo’.
Gordon Lightfoot-veiling met iconische gitaren, gesigneerd artwork en meer