Ongeveer 15 procent van de gasten op de Canadese aidsconferentie vroeg asiel aan

OTTAWA – Bijna een zesde van de gasten op een grote aids-conferentie in Montreal vorig jaar die Canadese visa ontvingen, hebben uiteindelijk asiel aangevraagd, volgens interne gegevens verkregen door The Canadian Press.

De documenten laten ook zien dat Immigratie, Vluchtelingen en Burgerschap Canada moeite hadden om samen te werken met de International AIDS Society, omdat beide probeerden massale visumweigeringen te voorkomen.

Toen de conferentie van de Vergadering afgelopen juli in Montreal begon, werd aan tientallen afgevaardigden uit Afrika een visum geweigerd of kregen ze geen antwoord op hun aanvraag. Sommigen hebben Ottawa beschuldigd van racisme op het podium en zeiden dat internationale bijeenkomsten niet naar Canada mogen terugkeren.

De controverse volgde op soortgelijke incidenten op andere wereldtoppen die de afgelopen jaren door Canada werden georganiseerd, waar sommige Afrikaanse afgevaardigden geen visum konden krijgen ondanks uitnodigingen op briefpapier van de Canadese regering.

Uit documenten verkregen via Access to Information Acts blijkt dat 1.020, of 36 procent, van de visumaanvragen voor de AIDS-conferentie afgelopen zomer werd afgewezen. Nog eens 10 procent is niet uitgerust aan het einde van het evenement.

2:16Huisvesting voor asielzoekers in Canada voedt een financieringsstrijd tussen alle overheidsniveaus

Canada heeft 1.638 conferentievisa afgegeven en uit documenten blijkt dat ten minste 251 mensen, of ongeveer 15 procent, asiel hebben aangevraagd nadat ze Canada waren binnengekomen.

Asiel aanvragen door een conferentie of sportevenement in Canada bij te wonen, is vaak een van de weinige manieren waarop mensen in veiligheid kunnen komen, zegt Robert Blanchay, een immigratieadvocaat in Toronto.

“Het verbaast me helemaal niet dat het percentage mensen uit een bepaald land[dat]een visum voor inkomende bezoekers krijgt, niet echt naar huis gaat en de vluchtelingenstatus claimt”, zei hij, eraan toevoegend dat het idee soms pas bij mensen opkomt nadat ze in Canada aankomen en horen over anderen die dat wel doen.

“Goed voor hen. Als dit hun enige manier is om asiel aan te vragen in een land, dan zij het zo.”

Canada maakt het al moeilijk om een ​​visum te krijgen voor legitieme doeleinden, zei Blanchay, en om asiel aan te vragen.

9:22Overheden kunnen geen ‘geld uitgeven’ om de huisvestingsproblemen van asielzoekers op te lossen: Fraser

Visumaanvragen worden vaak geweigerd als de aanvrager niet kan aantonen dat hij voldoende redenen heeft om in zijn land van verblijf te blijven, zoals een vaste baan, financiële besparingen en familiebanden.

Ottawa weigerde 83,5 procent van de visumaanvragen van potentiële conferentiebezoekers uit Nepal; 55,8 procent uit Nigeria; 53,6 procent komt uit Pakistan en meer dan 40 procent komt uit Kameroen, de Democratische Republiek Congo, Ethiopië en Ghana.

Een intern rapport van afgelopen november waarin de afhandeling van de conferentie door het Department of Immigration werd beoordeeld, suggereerde “de noodzaak van een betere coördinatie van spraakmakende evenementen, om ervoor te zorgen dat partners vroeg deelnemen en dat ze verbonden, continu en gedetailleerd blijven”.

Volgens het rapport waren er enkele tekortkomingen binnen de afdeling, zoals een systeemstoring die het voor sommige aanvragers moeilijk maakte om een ​​evenementcode op te nemen die wordt gebruikt om het bijwonen van evenementen in een database te reguleren.

Maar ze gaf grotendeels de schuld aan de organisatoren van de conferentie in Genève. De International AIDS Society heeft niet binnen de gestelde termijn op vragen gereageerd.

In het document stond dat zes weken voor de conferentie de organisatoren een lijst van 6.609 deelnemers hadden verstrekt, maar geen informatie bevatten die cruciaal was voor het identificeren van visumaanvragen, inclusief geboortedata en aanvraagnummers. Ongeveer twee weken later vroeg het management om een ​​lijst met prioritaire hoogwaardigheidsbekleders en de organisatoren dienden 4.200 namen in. Uiteindelijk verlaagde de afdeling het aantal tot 150 prioritaire aanwezigen.

“De organisatoren waren constant achterdochtig over weigeringen en vroegen om gedetailleerde informatie over elke zaak”, aldus het rapport.

Ambtenaren begonnen zaken individueel te vervolgen. Ondertussen bleven ze nieuwe bestellingen ontvangen, ondanks dat ze zeiden dat de sluiting van de bestelling twee weken voor de startdatum van het evenement zou zijn.

Over het algemeen, aldus het rapport, worden teams gehinderd door een toename van speciale evenementen en “verschillende andere verwerkingsprioriteiten”. Hij stelde voor dat de afdeling een team oprichtte dat zich specifiek toelegt op speciale evenementen.

De afdeling beloofde in de nasleep van het incident dat organisatoren twee maanden voorafgaand aan de evenementen volledige gastenlijsten, compleet met visumaanvraagnummers, zouden indienen. Ze suggereerde dat ze ook factoren van marginalisatie kunnen opleveren waar immigratieambtenaren rekening mee kunnen houden, zoals ras, genderidentiteit of fysieke bekwaamheid.

Het rapport zei dat er duidelijke werkgroepen en rollen moeten worden gecreëerd voor “volgende mijlpalen” waarbij verschillende federale agentschappen betrokken zijn. In dit geval zou dat ervoor hebben gezorgd dat Immigration and Global Affairs Canada en Public Health Canada “dezelfde uniforme boodschap overbrachten aan regelgevers, leden van het maatschappelijk middenveld en partnerinstanties”.

In een verklaring zei het ministerie van immigratie dat het eerder informatie had opgevraagd over een aids-conferentie die in Australië in 2014 werd georganiseerd, inclusief het aantal asielaanvragen dat naar aanleiding van het evenement was ingediend.

Het zei dat het nog steeds de resultaten volgt van de 251 mensen die vorig jaar asiel hebben aangevraagd nadat ze in Canada waren aangekomen voor de conferentie.

Onder hen waren 123 mensen uit Oeganda, dat enkele van ‘s werelds meest repressieve strafwetten tegen homoseksualiteit kent. 58 aanvragen zijn ingediend door personen die in Kenia wonen, terwijl 26 aanvragen zijn ingediend door personen uit Nigeria.

Klachten kwamen ook voort uit visumkwesties rond de COP15-biodiversiteitsconferentie van de Verenigde Naties afgelopen december.

Honderden afgevaardigden uit ontwikkelingslanden klaagden dat ze niet aanwezig konden zijn, waarbij visumaanvragen werden geweigerd of opgehouden bij enkele Canadese missies in het buitenland.

Minister van Immigratie Sean Fraser zei destijds dat hij visumambtenaren had gevraagd af te zien van normale criteria, zoals de waarschijnlijkheid dat aanvragers naar huis terugkeren of vereisten om in hun eigen levensonderhoud te kunnen voorzien terwijl ze in Canada zijn, omdat veel afgevaardigden werden opgevangen door groepen die de eindjes aan elkaar knopen.

Interne gegevens geven aan dat 751 van de 4.167 visumaanvragen, of 18 procent, niet op tijd voor de conferentie werden verwerkt. Van degenen die werden verwerkt, werd 77 procent goedgekeurd en 2,9 procent afgewezen.

De gegevens bevatten geen details over asielaanvragen die volgden op de conferentie.