Terugkijkend: leven als krijgskunstenaar tijdens de Tweede Wereldoorlog

Door Melissa Rowlett / Nieuwsspecial

Toen Doris Hawkes (née George) op 19-jarige leeftijd bij de RAF kwam, had ze nooit kunnen vermoeden waar haar militaire dienst haar zou brengen.

In januari 1944 had ze net haar basisopleiding afgerond en het was traditie dat elk squadron een variétéshow opvoerde om zich te vermaken.

Doris danste een deel van de dans in de show, nadat ze tijdens haar schooljaren ballet had geleerd.

Na de show werd ze benaderd om deel te nemen aan W-Debs, een nieuwe meisjesshow die de troepen zou vermaken.

Ik stemde ermee in om mee te doen.

Voor veel van de servicemedewerkers die deel gaan uitmaken van de entertainmenteenheden, weerspiegelen hun verhalen die van Doris, die bij toeval werd ontdekt.

Hoewel ze niet betrokken waren bij directe gevechten, waren hun banen niet zonder risico omdat ze door actieve oorlogsgebieden reisden.

Zoals Doris het zegt, “er waren veel moeilijke plekken” voor hen om zichzelf zo speciaal te beschouwen.

Sommige artiesten voelden zich schuldig over wat zij zagen als een minder belangrijke en gevaarlijke rol in de oorlogsinspanningen, maar het werk van de amusementseenheden was eigenlijk heel waardevol.

Een eerdere terugblik: de lokale diversiteit van de geschiedenis is ondervertegenwoordigd

Deze optredens waren cruciaal om het moreel op te krikken, soldaten zich gewaardeerd en verzorgd te laten voelen en ze een klein stukje thuis te geven.

In een brief die een overzeese soldaat van de Canadese strijdkrachten, James Roy Darcy Baker, naar huis had gestuurd, vertelde hij aan zijn familie dat hij naar een W-Debs-show had gekeken die duidelijk het hoogtepunt van zijn week was, waarbij hij de “prachtige kostuums” en “slimme originele liedjes” prees. “. . “

Doris en de andere artiesten herinnerden zich ook het slopende schema dat ze hadden gekregen.

Tijdens de oorlogsjaren trad W-Debs bijna dagelijks op. Elke dag bestond uit naar een ander station rijden, het podium dekken, kostuums en make-up opzetten, een of twee keer per dag optreden, inpakken, terugkeren naar uniform, eten (meestal spam en chips) en teruggaan naar de basis kampeer voor 12 uur. :30 uur of later.

W-Debs toerde tijdens de oorlogsjaren door Oost-Canada, Engeland en Frankrijk, en toerde door Duitsland, Polen, Nederland en België in de maanden na de overgave van Duitsland in 1945.

Tijdens de naoorlogse maanden trad W-Debs op voor troepen in afwachting van repatriëring en demobilisatie.

Doris was dankbaar voor de kans om te reizen en al deze plaatsen te zien, en zelfs haar familie voor het eerst in het VK te ontmoeten.

Het getuigt echter ook van de verwoesting en het bloedbad dat oorlog heeft aangericht; Van gezonken schepen in de baai van Lübeck, tot de ruïnes van Hamburg, tot de massagraven in Bergen-Belsen, een van de meest beruchte concentratiekampen van het naziregime.

Voordat Doris Europa verliet, trouwde ze in Londen met Bob Hawkes (RCAF). Ze waren 72 jaar getrouwd met de Hawks en verhuisden in de jaren zestig met hun vijf kinderen naar Maple Ridge.

Een van haar laatste herinneringen aan haar jarenlange dienst was in slaap vallen op een koor Welterusten schat van collega W-Debs terwijl hun schip naar Canada vaart.

Melissa Rowlett is curator van het Maple Ridge Museum and Society Archives

Verwante look: De strijd van dating tijdens de Tweede Wereldoorlog

.

Esdoorn Erfgoed