Gemengde gegevens houden de oliemarkten scherp

De oliemarkten zijn deze week zeer volatiel geworden doordat traders een combinatie van bullish en bearish factoren proberen te begrijpen. De olieprijzen stegen halverwege de week nadat uit het laatste EIA-rapport bleek dat de raffinage van ruwe olie was getroffen Het hoogste niveau sinds augustus 2019 Vooruitlopend op een sterke zomervraag. Uit hetzelfde rapport bleek echter dat de productie van ruwe olie in de VS het hoogste niveau sinds april 2020 bereikte, terwijl de export van ruwe olie daalde.

Grondstoffenanalisten van Standard Chartered beschreven het rapport zelfs als neutraal

De bull bear index van de Amerikaanse oliegegevens steeg met 34,1 w/w naar +8,5 (fig. 58). Amerikaanse ruwe olie

De voorraden zijn 2,72 miljoen vaten lager dan het vijfjaarsgemiddelde en 10,54 miljoen vaten lager.

Toch stegen de voorraden ruwe olie bij het WTI-prijscentrum in Cushing, Oklahoma, voor de zevende opeenvolgende week en naderen momenteel het vijfjaarsgemiddelde. Het saldo van buitengewoon ruwe ruwe olie vertoont buitengewoon grote schommelingen in export en import.

Maar het meest bearish nieuws kwam van de Amerikaanse markt met berichten dat Iran binnenkort officieel de olie-export zal hervatten.

Bron: Standard Chartered Research

Iran wildcard

De Amerikaanse ruwe olie daalde donderdag met bijna 5% en handelde korte tijd onder de $70 per vat nadat berichten naar voren kwamen dat de Verenigde Staten en Iran vooruitgang boekten na hervatting van de besprekingen over een nucleaire deal, een stap die de sancties op de olie-export van Iran zou kunnen versoepelen.

Israël Haaretz Krant Het is gerapporteerd De besprekingen verlopen sneller dan verwacht, met waarschijnlijk binnen enkele weken een akkoord. De voorwaarden van de deal omvatten waarschijnlijk dat Iran 60% en hogere uraniumverrijkingsactiviteiten stopzet in ruil voor toestemming om tot 1 miljoen vaten olie per dag te exporteren. Gerelateerd: The Pentagon Papers tonen Saoedi-Arabië en de Verenigde Staten bedreigingen over olie

De vooruitzichten voor het nieuw leven inblazen van de nucleaire deal met Iran zijn enorm veranderd, van vrijwel zeker in maart tot bijna onbestaande eind 2022 en nu is het nu. De erbarmelijke economische situatie van Iran zal waarschijnlijk zijn hand dwingen om monitoring te accepteren en eerder vroeger dan later een nieuwe nucleaire deal te ondertekenen, aangezien de deviezenreserves van het land drastisch zijn geslonken van $ 122,5 miljard in 2018 tot slechts $ 20 miljard in 2021 voordat ze zich herstelden tot $ 41,4. $ 1 miljard in 2022. Met een snelheid van in vreemde valuta luidende kapitaalvlucht uit Iran van bijna $ 5 miljard per maand, bevindt Iran zich niet in een erg benijdenswaardige positie.

Een succesvolle nucleaire deal zou de oliemarkten kunnen veranderen.De voormalige Iraanse olieminister Bijan Namdar Zanganeh zei dat zijn grootste droom altijd is geweest om de Iraanse olieproductie te verhogen tot zes miljoen vaten per dag; Verdien $ 2 biljoen aan olie-export in de komende twee decennia en gebruik de inkomsten om te investeren in de ontwikkeling van het land.

Een dergelijk productieniveau zal zeker voor veel spanning zorgen, vooral nu de OPEC zich erop voorbereidt herstel het land in zijn plooi zodra de sancties werden opgeheven. Maar hoe realistisch zijn de olie-ambities van Iran en hoeveel moeten oliestieren zich zorgen maken over een ander groot product dat mogelijk ieders wateren vertroebelt?

Op de korte termijn zal de herintrede van Iran op de oliemarkten niet veel veranderen. Het is tenslotte een publiek geheim dat Teheran Amerikaanse sancties heeft geschonden door verschillende anonimiteitsmethoden toe te passen om detectie te omzeilen en zijn ruwe olie aan China te verkopen.

Op de lange termijn kan het anders zijn.

De huidige productie van Iran is 2,5 miljoen vaten per dag, tegen 1,2 miljoen vaten per dag Hoogtepunt van 2018 Met een snelheid van 3,7 MB/min.

Het verhogen van de productie van de huidige 2,5 miljoen vaten per dag naar 6 miljoen vaten per dag kan op zijn minst enkele jaren duren. En zelfs dan zal het verre van zeker zijn. In de afgelopen vier decennia is Teheran jammerlijk gefaald om zijn olie-inkomsten adequaat te herinvesteren in zijn productiecapaciteit of zijn economie te diversifiëren. Sinds de revolutie van 1979 heeft de Islamitische Republiek nooit meer dan 4 miljoen vaten per dag kunnen produceren. Om de zaken nog ingewikkelder te maken, zijn buitenlandse investeerders in de vier decennia sinds de oprichting van de Islamitische Republiek meestal weggebleven van de Iraanse economie. Buitenlandse investeringen – meestal gekoppeld aan olie – vinden daarentegen plaats in Arabische tegenhangers, waaronder Saoedi-Arabië In totaal meer dan $ 170 miljard van 2006 tot 2012, en is sindsdien blijven groeien met een jaarlijks tempo van $ 10 miljard.

Een deel van het probleem hier is dat het door de staat gecontroleerde economische model meer dan 50 miljard dollar per jaar verspilt aan olie- en gassubsidies om zijn burgers volgzaam te houden. Het resultaat is dat Iraniërs genieten van de goedkoopste benzine en elektriciteit waar dan ook ter wereld, maar te maken hebben met hoge werkloosheid en inflatie als gevolg van een economie die sterk afhankelijk is van olie. Er is weinig reden om aan te nemen dat een regering-Raisi veel zal doen om het economische model te hervormen in het licht van de recente golf van populistische beloften van meer subsidies.

Door Alex Kimani voor Oilprice.com

Meer topreads van Oilprice.com: