Een zieke vrouw in Salt Lake City zegt dat haar leven in groter gevaar is nadat de bank haar afsneed

Sault Ste. is terminaal ziek. Mary zoekt hulp nadat haar bank haar als klant heeft afgezet na een geschil over een verloren betaling. Zonder bank, zegt ze, zou ze de doorlopende zorg die haar in leven houdt niet kunnen betalen.

Al meer dan 20 jaar leeft Clara Robinson met olifantiasis-lymfoedeem, een zeldzame ziekte die wordt veroorzaakt door verstopping van lymfevaten. De ziekte veroorzaakte ernstige zwelling in Robinsons benen en andere delen van haar lichaam, en veroorzaakte een lange lijst met andere complicaties.

“Mijn been is zo hard als de huid van een olifant, het is taai en het lekt en het wordt groter en groter”, zei Robinson.

Ze is nu in een vergevorderd stadium van ziekte en volledig bedlegerig vanwege zwelling en haar lichaam is abnormaal verwrongen, met haar borst in de ene richting gedraaid en haar maag in de tegenovergestelde richting.

Het meest directe gevaar voor Robinson is de aanhoudende mogelijkheid van infectie.

Twee keer per maand krijgt Robinson geld van de overheid om haar zorg te betalen. Het wordt op de bank gestort en ze mag de bedienden betalen die haar in leven houden. Ze zei dat haar gezondheidszorg wordt gerund als een klein bedrijf.

“Ik zorg voor mijn gezondheidszorg, die wordt gefinancierd door de overheid”, zei Robinson. “Het stelt me ​​in staat om zelfstandig te leven totdat ik waardig sterf. Het stelt me ​​in staat om voor mezelf te zorgen.”

Nadat haar lokale dochteronderneming van Scotiabank haar als klant had ontslagen en andere banken haar handicap niet konden of wilden aanpakken, zei Robinson dat ze reëel levensgevaar liep als ze haar begeleiders niet kon betalen.

“Een infectie kan me binnen enkele minuten kosten en ik kan uitbreken. Ik ging vorige maand in een septic tank en stierf bijna. Daarom is het zo belangrijk voor mij om mijn zorg te krijgen, “zei ze. “Ik was ooit mooi. Nu heb ik geen tanden, ik verlies mijn haar. Ik ben zo misvormd dat ik niet eens stil kan zitten en doen alsof ik niets ben.”

Vandaag We namen contact op met Scotiabank voor commentaar op dit verhaal en ontvingen het volgende antwoord van Katie Raskina, de directeur mediarelaties van het bedrijf:

“Scotiabank kan om privacyredenen geen commentaar geven op individuele klantaangelegenheden”, zei Raskina in een e-mail.

Robinson zei dat al het geld op haar Scotiabank-rekening gaat naar de lonen van de mensen die voor haar zorgen, evenals betalingen aan de ontvanger-generaal van de regering voor hun belastingen.

“Het enige wat ik doe is cheques uitschrijven, ik raak het geld niet aan, ik kan niet eens op mijn rekening komen”, zei ze.

Robinson heeft een accountant en stuurt routinematig een bediende om persoonlijk bankzaken te doen. Onlangs was er een ongelukkig incident waarbij een cheque niet op zijn vroegst tijdens de paasvakantie van de overheid werd vereffend, wat resulteerde in een teruggestuurde cheque naar de ontvangende generaal.

“Toen ze de ontvangende generaal gingen betalen, had ik dat geld daar niet, dus hadden ze een computerstoring en in plaats van de cheque van mijn rekening te annuleren, stortten ze het via [my attendant] En haar account stuiterde. zei Robinson. “Ik heb meteen de bank gebeld en ze zeiden dat er een storing in de computer was. Ik zei: veeg het van haar rekening en ik zal haar rekening betalen en haar zuiveren.”

Robinson zei dat de bank haar had verteld dat ze de meer dan $ 2.000 terug op haar rekening hadden gestort, maar dat ze de situatie niet kon begrijpen of veranderen.

“Het klopt niet. Ik ben geen computergoeroe of financieel persoon, maar ik zei dat het niet klopt”, zei Robinson. “Ze hebben het hier weggehaald en ik heb vijf van mijn cheques teruggekregen. nam contant geld omdat het stuiterde, en zei toen dat ze het geld teruggaven – Oh mijn God, ze hebben mijn rekening zo verknoeid dat ik niet wist wat ik moest doen.

Toen het volgende salaris twee weken later moest worden betaald, zei Robinson dat ze nog een verrassing te wachten stond toen ze beweerde dat de bank meer dan $ 2.000 van de rekening had gehaald zonder het haar te vertellen.

Robinson is radeloos omdat de situatie erger is geworden en ze niet langer genoeg geld op de rekening heeft staan ​​om haar hele salarisadministratie te dekken.

“Kijk naar mijn account – ik heb nog nooit een probleem gehad,” zei ze. “Het is duidelijk een misverstand. Maar ze willen me niet helpen, ze willen niet eens met me praten. Hoe konden ze me straffen voor het vertellen van de waarheid?” ?”

Toen kwam de laatste verrassing op 25 mei, toen Scotiabank Robinson een aangetekende brief stuurde waarin hij haar meedeelde dat hij zijn relatie met haar beëindigde en dat ze vanaf 28 juni geen klant meer zou zijn.

SooToday heeft de brief gezien, waarin geen reden voor opzegging wordt vermeld.

“Ik weet niet eens waarom ze dat deden. Waarom hebben ze me ontslagen? Omdat ik klaagde en achter hun fout kwam?” zei Robinson. “Ik ben bang dat ik dood ga omdat ik mijn financiering niet kan krijgen zonder bank. Ik heb niets verkeerd gedaan, ik heb ze erop gewezen dat ze de verkeerde cheque op de verkeerde rekening hebben gestort en nu “Je straft me door me te dumpen. Hoe is dat eerlijk?”

Zoals aanbevolen in de brief, ondernam ze onmiddellijk stappen om een ​​nieuwe bank te vinden om een ​​rekening te openen en haar overheidsbetalingen door te laten gaan en om salarisadministrateurs te behouden, maar Robinson ontdekte al snel dat de meeste banken van individuen eisten dat ze persoonlijk langskwamen om een ​​rekening te openen. . nieuw account.

Ze zei dat de lokale vestigingen van CIBC en Royal Bank haar vertelden dat ze persoonlijk moest komen om een ​​rekening te openen. Ze kan haar begeleider of zelfs haar man, die haar agent is, niet sturen.

“Als ik naar de bank wil, moet ik iemand vragen om de ambulance te betalen. Er zijn drie brandweermannen en drie paramedici nodig om me van het bed te tillen, me op een brancard te leggen en me erop vast te houden, me naar de bank te brengen. bank en blijf bij mij en ik zal de rekening moeten openen. Denk je echt dat ik dat moet doen? ‘Dat is absoluut discriminatie,’ zei Robinson.

“Als ik geld zou investeren, zouden ze hier zijn. Als ik een hypotheek had, zouden ze hier komen. Omdat ik een rekening moet openen. Ze zeiden dat ze hun mensen niet konden betalen om hier te komen. Dat staat in brand? ” voegde ze eraan toe.

Nu zit Robinson vast in bed in haar appartement zonder bank en met geen mogelijkheid om de bedienden te betalen die haar in leven houden.

“Ik wilde niet naar buiten komen en laten zien hoe lelijk ik was, maar wat moet ik doen? Ik heb hulp nodig”, zei Robinson. “Ik kan me niet laten definiëren door deze ziekte. Ik heb er niet om gevraagd, ik heb er geen controle over. Waarom zou hij op me neerkijken omdat ik ziek ben? Ze zouden me moeten helpen en dat doen ze niet. “