Een zeldzame hybride zonsverduistering heeft skywatchers in verrukking gebracht

Onder een heldere hemel verzamelden 20.000 eclipsjagers zich in een kleine buitenpost om te zien hoe een zeldzame zonsverduistering donderdag een deel van de noordwestkust van Australië in korte middagduisternis stortte, terwijl de tropische hitte tijdelijk afkoelde.

Het afgelegen toeristenstadje Exmouth, met minder dan 3.000 inwoners, wordt aangeprezen als een van de favoriete plekken van Australië om de zonsverduistering te bekijken, die ook afgelegen delen van Indonesië en Oost-Timor doorkruiste.

Een internationale menigte had zich al dagen verzameld, gekampeerd in tenten en caravans op een rode, stoffige vlakte aan de rand van de stad met camera’s en andere kijkapparatuur naar de hemel gericht.

NASA-astronoom Henry Thrupp was een van degenen in Exmouth die luid juichten in de duisternis.

“Is dat niet geweldig? Dit is zo cool. Het was geweldig. Het was zo scherp en het was zo helder. Je kunt de corona rond de zon daar zien”, zei de zichtbaar opgewonden inwoner van Washington.

“Het is maar een minuut, maar het voelde echt als een lange tijd. Er is niets anders dat je kunt zien dat er zo uitziet. Het was verbazingwekkend. Verbazingwekkend. En dan kun je Jupiter en Mercurius zien, en om die twee te kunnen zien op hetzelfde tijdstip van de dag – zelfs het zien van Mercurius is iets heel zeldzaams. Dus dat was cool. “

Dergelijke hemelse gebeurtenissen vinden ongeveer eens in het decennium plaats: meest recentelijk in 2013 en het volgende decennium tot 2031. Ze gebeuren wanneer de aarde zich op haar “sweet spot” bevindt, dus de maan en de zon zijn ongeveer even groot in de ruimte, zei NASA-zonne-expert Michael Kirk. .

Op sommige punten is de maan een beetje dichterbij en blokkeert de zon in een totale zonsverduistering. Maar als de maan wat verder weg staat, laat hij wat zonlicht door de ringvormige zonsverduistering.

“Het is een gek fenomeen,” zei Kirk. “Je ziet eigenlijk hoe de maan groter wordt aan de hemel.”

Het zal gemakkelijk zijn om de vele aanstaande zonsverduisteringen te vangen. De ringvormige zonsverduistering midden oktober en de totale zonsverduistering in april 2024 zullen miljoenen mensen in Amerika overspoelen.

Opgewonden kijkers voor het eerst

Julie Cobson, de eerste eclipsjager, die meer dan 1000 km noordwaarts reisde van de West-Australische kustplaats Fremantle naar Exmouth, zei dat het fenomeen haar huid deed tintelen.

“Ik voel me zo emotioneel, alsof ik zou kunnen huilen. De kleurverandering, het zien van de corona en de zonnevlammen”, zei Copson.

“Het was erg sterk en de temperatuur daalde veel,” vervolgde ze, verwijzend naar een plotselinge temperatuurdaling van 5°C ten opzichte van 29°C toen de schaduw van de maan het gebied omhulde.

Het was de vijfde zonsverduistering voor de in Detroit wonende Shane Varty, die een jaar geleden begon met het plannen van zijn reis naar Exmouth.

“Het is heel spannend. Al die moeite heeft zijn vruchten afgeworpen”, zei Varty.

De “ring van vuur” is voor sommigen zichtbaar

In de Indonesische hoofdstad kwamen honderden naar het Jakarta Planetarium om de gedeeltelijke zonsverduistering te bekijken, die werd verduisterd door wolken.

Azka Al-Zahraa, 21, kwam met haar zus en vrienden om samen met honderden andere bezoekers een kijkje te nemen met behulp van telescopen.

“Ik ben nog steeds blij om te komen, ook al is het bewolkt. Ik ben blij om te zien hoe opgewonden mensen hier komen om naar de zonsverduistering te kijken, omdat het zo zeldzaam is”, zei Zahraa.

In Oost-Timor verzamelden mensen zich rond het strand in de gemeente Lautim, wachtend op een zeldzame zonsverduistering door een eclipsbril. Sommigen van hen kwamen uit andere landen en verzamelden zich bij de lokale bevolking om de eclips goed te kunnen zien.

Mensen juichten toen de zon en de maan de maximale zonsverduistering bereikten.

“Dit is een heel nieuw normaal fenomeen voor Oost-Timor. Het is erg belangrijk voor ons om het te kunnen zien en uit de eerste hand te ervaren”, zegt Martinho Fatima, een ambtenaar bij de Civiele Beschermingsautoriteit.

De hybride zonsverduistering werd gevolgd van de Indische Oceaan tot de Stille Oceaan en vond grotendeels plaats boven water. De weinige gelukkigen zagen onderweg de duisternis van de totale zonsverduistering of een “ring van vuur” terwijl de zon achter de nieuwe maan vandaan gluurde.