Op Career Heater helpt Nugent-Hopkins Four-Point Night Oilers landen – Sportsnet.ca

EDMONTON — Ryan Nugent-Hopkins heeft het gezicht van een goede identiteitsbepaler van in de veertig. Maar op vrijdagavond kwam de kus van zijn slagman overeen met zijn vastgebonden knokkels, en hij versplinterde van het raken van woensdagavond op Justin Hall, de outfielder van de Maple Leafs die tien centimeter langer en 15 pond zwaarder is.

Twee nachten later slikte Nugent Hopkins de stick van Winnipeg-speler Kevin Stenlund in, voordat hij tweemaal scoorde en vier punten scoorde in de 6-3 overwinning van de Edmonton Oilers op de Jets.

Toen hij het interview deed na de wedstrijd, was zijn lip dik en zijn knokkels. Nugent Hopkins leek na het gevecht meer op Bernard Hopkins, de flitsende middengewicht uit de vroege jaren 2000.

“Het is een beetje gezwollen, niet te snijdend. Gewoon opgezwollen”, haalde hij zijn schouders op toen hem naar zijn lippen werd gevraagd. “Geen hechtingen, geen tanden. Alleen een dikke lip.”

Hé, in deze game krijg je wat je geeft, en Nugent-Hopkins heeft niet meer geleverd dan dit seizoen.

Hij schittert in zijn carrière, met zijn eerste seizoen met 30 doelpunten en een beste carrière van 77 punten, met nog 19 wedstrijden te spelen.

In het tweede jaar van een achtjarige deal van $ 40 miljoen, wordt “The Nuge” beter op 29, ontdekt hij scorend vermogen en een allround spel op een hoger niveau dan alles wat we eerder hebben gezien.

“Hij neemt er een naar de armmaskers en hij wil onmiddellijk weer in het machtsspel komen”, zei de geweldige coach Jay Woodcroft. “Ik zie iemand op heel hoog niveau meedoen en ik zag hem vanavond weer. Hij speelt met passie op competitief niveau en dat werkt volgens mij aanstekelijk.”

Als een speler die in het seizoen kwam als je op twee na beste tackler gemiddeld 1,2 punten per wedstrijd scoort, maakt dat het verloren seizoen tot dusver goed van Evander Kane, die niet heeft kunnen bijdragen van de lijst met blessures.

Hij is de perfecte aanvulling geworden op Connor McDavid en Leon Draisaitl, gelijke delen passer en werper, en een paar dat kan rekenen op Nugent-Hopkins om beide te vergemakkelijken.

Het is alsof, na het betreden van de NHL als de eerste algemene draftkeuze, wiens spel geen tag-pakketten invulde, de game eindelijk de speler vond. Tegenwoordig is de zijdezachte Nugent-Hopkins een subtiele kunst, een canvas van solide verdedigend werk, geweldige passes en een snapper die leads vindt met een verbazingwekkende 20,1 procent.

We snappen het – dat is geen duurzaam aantal. Maar terwijl Nugent-Hopkins de top 10 in de NHL-score binnensluipt – hij is achtste, gelijk met Mitch Marner – doet hij dat met een polsprik die niet afhankelijk is van het vasthouden en verwijderen van de stok in een fractie van een seconde. In plaats daarvan positioneert hij zichzelf met klinische precisie, scoort hij van meer afstand dan de meeste wedstrijden van vandaag – en nooit een snel schot.

Hij zei: “Ik wilde na vorig jaar (slechts 11 goals) een beetje voor het net staan.” “Ik weet dat ik de aanval een beetje moet opvoeren en moet helpen met de productie, en toch moet proberen dat tweerichtingsspel te spelen. Ik denk dat het gewoon laat zien hoe we op dit moment als team bewegen. De individuele dingen komen van een team dat goed speelt.”

De Jets scoorden drie doelpunten in afvaltijd, en een wedstrijd die na 45 minuten werd gedomineerd door Edmonton met 5-0 eindigde op 6-3. De Oilers hebben dit seizoen nog geen shutout geboekt en ze zullen het niet leuk vinden dat ze drie keer te laat opgaven, maar het verdict is dit seizoen duidelijk.

“Onze inspanning is geweldig geweest,” zei Woodcroft. “Het werktempo was waar het moest zijn, en het feit dat we net zoveel penalty’s konden nemen als wij (2 vs. 8) werd toegeschreven aan de manier waarop we schaatsten. We bouwden een enorme voorsprong op en vonden een manier om te winnen.”

Edmonton achtervolgde Jets-doelman Connor Hellebock na de 40, vermoedelijk zodat hij zaterdagavond thuis opnieuw kon beginnen. Maar dit was het vijfde opeenvolgende verlies van Winnipeg – ze bloeden en maken van zichzelf het laatste doelpunt in een playoff-wedstrijd voor de negende plaats Calgary Flames.

McDavid heeft punten in 40 van zijn laatste 42 wedstrijden en ving vrijdag ook nog eens drie assists. Wat hij echter niet deed, was opnieuw twee keer scoren, zoals hij deed gedurende vijf opeenvolgende wedstrijden in dit doelpunt.

Een ander spel met meerdere goals dat een 101 jaar oud record zou evenaren, werd gedeeld door twee oude katten genaamd Punch Broadbent en Joe Malone. McDavid (121) heeft echter punten, slechts twee minder dan zijn carrièrehoogtepunt – met nog 19 wedstrijden te gaan in het seizoen.

Ondertussen heeft Draisaitl een streak van 12 opeenvolgende punten (10-8). Hij had een 2-1-3 tegen de Jets en ving een lay-up hoog voor zijn tweede doelpunt, nadat hij een Jets-doelverdediger had gewisseld, die van hun ligplaatsen was losgeraakt.

Het schot was iets waar je twee of drie keer naar moest kijken om het te geloven, want het vond een gat ter grootte van een puck in de bovenhoek achter reliever David Ritech.

“Het was een geweldige reeks”, zei Woodcroft. ‘Maar uit die hoek? De hele wereld.’

Hellebuyck was 9-1-1 in zijn eerste 11 wedstrijden tegen Edmonton, maar net als Jacob Markstrom in Calgary hebben McDavid en de jongens de Jets-netminder afgerond – hij was 2-7-1 in zijn laatste 10 wedstrijden tegen de Oilers.

Ondertussen hebben de Oilers hun baan teruggekregen, beginnend met 7-1-4 in het afgelopen dozijn hier. Nu is hij weer onderweg met een waanzinnige rit die op zaterdag in Winnipeg begint en vervolgens door Buffalo, Boston en Toronto slingert.