Een blik op de 80e verjaardag van Prinses Margriet der Nederlanden – Koninklijke Centrale

Margrid Francisca werd geboren op 19 januari 1943 in het Ottawa Civic Hospital in Ottawa, Ontario, Canada als zoon van de toenmalige prinses Juliana (de toekomstige koningin Juliana) en prins Bernhard tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn familie ontvluchtte Nederland na de nazi-invasie en woonde vanaf juni 1940 in Canada.

De kraamafdeling waar hij werd geboren, werd door de Canadese regering tijdelijk in buitenlands bezit verklaard. Dit maakte de wijk technisch gezien internationaal en zorgde ervoor dat de jonge prinses alleen de Nederlandse nationaliteit had.

Haar voornaam is gebaseerd op de margrietbloem (oxy daisy), die een symbool was van nazi-verzet.

Margrit had twee oudere zussen, Beatrix en Irene, en een jongere zus, Christina (1947–2019). Natuurlijk blijft Beatrix koningin Beatrix totdat ze in 2013 aftreedt ten gunste van haar oudste zoon Willem-Alexander.

Hij werd gedoopt op 29 juni 1943 in de St Andrews Presbyterian Church in Ottawa. Zijn ouders waren de Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt; kroonprinses Martha van Noorwegen; Gouverneur-generaal van Canada, Alexander, 1st Graaf van Athlone; Koningin Mary van het Verenigd Koninkrijk; de hofdame van prinses Juliana, Martin Rolle; en de Nederlandse koopvaardij.

Prinses Margriet was twee jaar oud toen ze na hun bevrijding in augustus 1945 terugkeerden naar Nederland. Hij woonde met zijn gezin in Paleis Sostijk in Born. Voor zijn opleiding volgde hij respectievelijk De Werkbladschool en de Neuwe Barnsschool in Bilthoven en Born. Barnes voltooide zijn middelbare schoolopleiding aan het Lyceum; Hij studeerde af in 1961 na het behalen van het examen.

Hij bracht een jaar door aan de Universiteit van Montpellier in Frankrijk, waar hij zich toelegde op Franse literatuur, geschiedenis en kunstgeschiedenis. Later ging hij naar de Universiteit van Leiden, waar hij “elementaire jurisprudentie, staatsrecht, Romeins recht en enkele sociale wetenschappen studeerde”, aldus het Koninklijk Huis der Nederlanden. Daar ontmoette ze haar toekomstige echtgenoot Peter van Vollenhoven.

De twee kondigden hun verloving aan op 10 maart 1965 en trouwden tijdens een burgerlijke ceremonie op 10 januari 1967, gevolgd door een religieuze ceremonie in de St James’s Church. Het paar bezocht de oostkant van Paleis Hed Loo in Abeldorn. In 1975 werd hun huis, Head Lew House, voltooid en vestigden ze zich.

Margrid en Peter hebben vier zonen: prins Moritz (geb. 17 april 1968), prins Bernhard (geb. 25 december 1969), prins Peter-Christian (geb. 22 maart 1972) en prins Floris (geb. 10 april 1975). Hun kinderen, zoals besloten op het moment van hun huwelijk, waren alleen de prinsen van Oranje-Nasa in hoge stijl. Margrid en Peter hebben 11 kleinkinderen.

De prinses behoudt haar positie in het Nederlandse Koninklijk Huis en heeft een passie voor zaken die haar na aan het hart liggen. Hij werkt sinds de jaren zestig bij het Rode Kruis. Hij is beschermheer van de volgende organisaties: Adviescommissie Ronald McDonald Huis, Landelijke Vrijwilligersbond, Hippische Federatie voor Gehandicapten, Erebestuur van het Internationaal Paralympisch Comité, Vereniging De Lijn, KNCV Tuberculosefonds, Nationaal Revalidatiefonds, Vriendenband Royal Marines, Netherlands-American Foundation, Vision 2020 Nederland en Introdance Modern Ballet Company.

In Nederland is Knight onderscheiden met het Grootkruis in de Orde van de Nederlandse Leeuw, het Grootkruis in de Orde van het Huis van Oranje, de Koninklijke Huwelijksmedaille 1966, de Koningin Beatrix Investituurmedaille, de Koninklijke Huwelijksmedaille 2002 en de Koning Willem- Alexander Investituurmedaille.

België, Kameroen, Chili, Duitsland, Finland, Frankrijk, Italië, Ivoorkust, Japan, Jordanië, Luxemburg, Noorwegen, Mexico, Portugal, Roemenië, Senegal, Spanje, Suriname, Zweden en Venezuela.