Webb legt het heldere, face-on spiraalstelsel NGC 7469 vast

Webb’s afbeelding van december wordt gedomineerd door NGC 7469, een helder face-on spiraalstelsel met een diameter van ongeveer 90.000 lichtjaar dat zich op 220 miljoen lichtjaar van de aarde bevindt in het sterrenbeeld Pegasus.

dit is spiraalstelsel Het is onlangs bestudeerd als onderdeel van de LIRGs LIRGs All-Sky Survey (GOALS), die tot doel heeft de fysica van stervorming, de groei van zwarte gaten en reacties in vier bijna verlichte infraroodstelsels te bestuderen. Andere sterrenstelsels die als onderdeel van het onderzoek zijn bestudeerd, omvatten eerdere ESA Webb-afbeeldingen II ZW 096 En de IC 1623.

NGC 7469 is de thuisbasis van actieve galactische kern (AGN), een extreem helder centraal gebied dat wordt gedomineerd door licht dat wordt uitgestraald door stof en gas wanneer het in het centrale zwarte gat van de Melkweg valt. Dit sterrenstelsel biedt astronomen een unieke kans om de relatie tussen AGN’s en starburst-activiteit te bestuderen, omdat dit specifieke object een AGN bevat omgeven door een starburst-ring op slechts 1500 lichtjaar afstand.

Hoewel NGC 7469 een van de best bestudeerde AGN’s aan de hemel is, hebben de compacte aard van dit systeem en de aanwezigheid van een grote hoeveelheid stof het voor wetenschappers moeilijk gemaakt om zowel de resolutie als de gevoeligheid te bereiken die nodig zijn om deze relatie in de ruimte te bestuderen. infrarood. . Met Webb kunnen astronomen nu de stellaire ring van het sterrenstelsel, de centrale AGN en het gas en stof ertussen verkennen.

Met behulp van Webb’s MIRI-, NIRCam- en NIRspec-instrumenten om afbeeldingen en spectra van NGC 7469 in ongekende details te verkrijgen, heeft het GOALS-team een ​​aantal details over het object onthuld. Dit omvat stervormende clusters die zo klein zijn als nooit eerder gezien, evenals zakken warm, zeer turbulent moleculair gas en direct bewijs van de vernietiging van kleine stofdeeltjes binnen een paar honderd lichtjaar van de kern – wat bewijst dat AGN’s invloed hebben op het omringende interstellaire medium. .

Bovendien lijkt het sterk geïoniseerde, diffuse atomaire gas met bijna 6,4 miljoen kilometer per uur uit de kern te ontsnappen – een deel van de galactische stroom die eerder vanaf de aarde werd geïdentificeerd, maar nu in verbluffend detail wordt onthuld met behulp van Webb. Nu de analyse van Webb’s rijke datasets nog aan de gang is, zullen er zeker meer geheimen van AGN’s huislaboratorium en starburst worden onthuld.

Een opvallend kenmerk van deze afbeelding is de opvallende zespuntige ster die perfect is uitgelijnd met de kern van NGC 7469. In tegenstelling tot het sterrenstelsel is dit geen echt hemellichaam, maar een afbeeldingsartefact dat bekend staat als een diffractiepiek, veroorzaakt door een heldere, onopgeloste AGN. Diffractiepieken zijn patronen die ontstaan ​​wanneer licht rond de scherpe randen van een telescoop buigt.

De Webb heeft drie steunen, waarvan er twee onder een hoek van 150 graden ten opzichte van de verticale steun staan, en de steun primaire spiegel Het bestaat uit zeshoekige segmenten, die elk randen bevatten waarvan het licht afbuigt. De Webb-stutten zijn zo ontworpen dat de diffractiehoogten die van de spiegels gedeeltelijk overlappen. Beide leiden tot het complexe stellaire patroon van Webb.