Wetenschappers zeggen: Hoge bloeddruk in je oog kan ervoor zorgen dat je sneller veroudert

Net als de meeste delen van het menselijk lichaam gaan onze ogen in de loop van de tijd geleidelijk achteruit. Een nieuwe studie laat nu zien hoe stress het verouderingsproces kan versnellen, een ontdekking die ons zou kunnen helpen oogproblemen te behandelen die zich ontwikkelen naarmate we ouder worden, waaronder de groep ziekten die verantwoordelijk is voor verlies van gezichtsvermogen, bekend als glaucoom.

Hoewel het onderzoek is gebaseerd op tests bij muizen, gelooft het team dat dezelfde principes waarschijnlijk ook van toepassing zijn op menselijke ogen.

gezamenlijk resultaat De psychologische stress is zelfs bij de gezondste mens hoog oogdruk (IOP, ook bekend als oculaire hypertensie), of druk van vloeistof in het oog. Bekend dat het verband houdt met de ontwikkeling van glaucoom, lijkt het erop dat fysiologische stress door hypertensie ook kan worden geassocieerd met biologische markers van veroudering, die zich kunnen manifesteren als veranderingen in moleculaire markers op DNA en eiwitten die bepalen welke genen worden in- of uitgeschakeld.

“De epigenetische veranderingen We hebben waargenomen dat veranderingen op het chromatineniveau op een cumulatieve manier worden verworven, na verschillende stresssituaties.” zegt oogarts Dorota Skowronska-Krawczykvan de University of California, Irvine (UCI) School of Medicine.

“Dit biedt ons de mogelijkheid om verlies van het gezichtsvermogen te voorkomen, als en wanneer de ziekte vroegtijdig wordt herkend.”

Het team keek naar de oogzenuwkop van muizenogen – de plaats waar netvliescellen samenkomen aan de achterkant van het oog om de zenuw te vormen die naar de hersenen gaat – waar de intraoculaire druk kunstmatig was verhoogd. Bij jongere muizen was er weinig verschil in vergelijking met controledieren, maar bij oudere muizen vertoonden muizen met licht verhoogde intraoculaire druk verlies van axonen of zenuwvezels, wat ook het geval is bij gevallen van glaucoom.

Met andere woorden, oudere muizen leken vatbaarder voor veranderingen in de druk in hun ogen, wat leidt tot schade door ontsteking en een geleidelijk verlies van celfunctie, wat normaal gesproken jaren duurt om zich normaal te ontwikkelen.

Bij mensen is IOP niet vast, maar oscilleert gedurende de dag. Ernstige, langdurige fluctuaties zijn eerder in verband gebracht met de ontwikkeling van glaucoom, en de onderzoekers achter de nieuwe studie zijn van mening dat het cumulatieve effect van deze fluctuaties – en de druk die ze op het oog uitoefenen – verantwoordelijk is voor de veroudering van het weefsel.

“Ons werk toont aan dat zelfs matige verhoging van de hydrostatische kern leidt tot verlies van retinale ganglioncellen en overeenkomstige visuele defecten wanneer uitgevoerd op oudere dieren,” zegt Skowronska-Krawczyk.

“We blijven werken aan het begrijpen van het mechanisme van cumulatieve veranderingen in veroudering om potentiële doelen voor therapieën te vinden. We testen ook verschillende manieren om het versnelde verouderingsproces veroorzaakt door stress te voorkomen.”

Nu ze deze door druk veroorzaakte veranderingen hebben ontdekt, denken de onderzoekers dat ze ze kunnen gebruiken als een manier om de epigenetische leeftijd van weefsels in het oog te beoordelen – in feite de mate van slijtage – en daardoor behandelingen gerichter en effectiever kunnen maken. meer gepersonaliseerd voor individuele patiënten.

Ongeacht spanning, Er zijn nog een aantal andere factoren Het kan verhoogde druk in het oog veroorzaken, van genetische factoren tot oogtrauma tot medicijnen. Hoe IOP ook toeneemt, het hebben van een manier om het effect ervan te bestuderen, kan het zicht van miljoenen mensen redden.

Naarmate de wereldbevolking vergrijst, wordt verwacht dat het aantal gevallen van glaucoom zal toenemen kan berijken tot 110 miljoen in 2040. Indien onbehandeld, kunnen deze aandoeningen uiteindelijk leiden tot blindheid.

Hoewel er geen manier is om glaucoomschade volledig ongedaan te maken, kan het worden beheerd – en het kunnen detecteren (en de oorzaken die er eerder toe hebben geleid) zal het verschil maken bij verlies van gezichtsvermogen.

“Ons werk onderstreept het belang van vroege diagnose, preventie en behandeling van ouderdomsziekten, waaronder glaucoom,” zegt Skowronska-Krawczyk.

Onderzoek gepubliceerd in celveroudering.