Mars blijft in oktober elke nacht schijnen. De maand begint net voor middernacht op te komen in het ONO en de heldere ster Aldebaran blijft in Stier. Vorige maand begon het boven Aldebaran maar verplaatste het zich naar het oosten langs de ecliptica, en terwijl Aldebaran een magnitude van 0,85 graden heeft, is Mars nu helderder en roder op -0,59 graden. Mars bewoog zich in een progressieve (oostelijke) richting langs de hemel, maar dat eindigt op 30 oktober met Mars ongeveer 15 graden ten oosten van Aldebaran en ongeveer ten noorden van Betelgeuze, de felroze ster in de linkerbovenhoek van Orion. De drie objecten vormen een prachtige driehoek, twee roze sterren en een helderder en roder Mars. Op dit punt zal het zijn opgehelderd tot een grootte van -1,2. We staan op het punt om Mars in te halen, en onze snellere beweging zal ervoor zorgen dat Mars achteruit (westwaarts) door de sterren lijkt te bewegen. Het blijft verbeteren tot november vóór de oppositie van 7 december. De screenshot van het Stellarium toont de positie van Mars aan de hemel van 1 oktober tot eind maart 2023. Als iemand kinderen heeft die een uitdaging willen, overtuig hen dan om elke heldere ochtend om 05.00 uur op te staan en een mobiele foto te maken van Orion in het zuiden voor zonsopgang. De resulterende reeks afbeeldingen zal duidelijk de beweging van Mars tegen de sterren laten zien.
Jupiter was eind september in oppositie, dus hij is net zo groot en helder als nu. In de nacht van 3 oktober zullen de vier grote manen zich opstellen ten oosten (links) van Jupiter en in de volgorde van hun afstand tot de planeet: het dichtst bij Io, dan Europa, Ganymedes en Callisto in het verre oosten. Twee weken later, in de nacht van 17 op 18 oktober, deden ze het opnieuw, hoewel het moeilijk zou zijn om de vier manen te onderscheiden. Die nacht leken Io en Europa heel dicht bij elkaar, en Ganymedes en Callisto waren niet meer dan een minuut van elkaar verwijderd; Dit is een dertigtal van de diameter van de maan.
De volgende is Saturnus, die de oppositie van half augustus heeft omzeild. Hoewel ik Saturnus een paar keer door telescopen heb bekeken – en dat is cool – gebruik ik er meestal geen verrekijker op omdat ik de ringen nooit kan zien. Maar ik las onlangs dat zijn enorme maan Titan met een verrekijker te zien is. Aangezien ik onlangs een paar 15×70 zuigers heb gekregen, zou ik moeten proberen om het te zien, aangezien Titan zijn maximale rek ongeveer vier ringdiameters van de planeet heeft. Volgens Stellarium is Titan rond 4 oktober op maximale elongatie van Saturnus en duurt het ongeveer een week om een halve baan volledig te maken. Ik laat je weten of het me gelukt is.
Nog een interessant evenement dat op de avond van 11 oktober zichtbaar moet zijn. De zojuist voltooide maan komt rond 1930 op om ONO en zal ongeveer 20 graden boven de horizon zijn en tegen 2140 naar het oosten naderen. Kijk om ongeveer acht uur maar eens ongeveer een maanbreedte naar links. Als de lucht helder en donker is en je gezichtsvermogen goed genoeg is, kun je misschien een heel zwakke ster zien. Ondertussen beweegt de maan naar beneden en naar links (oost) ten opzichte van de sterren en tegen 2208 zal deze ster zich linksonder op de maan bevinden en snel verdwijnen. Ongeveer een uur later zal hij om 2311 weer van achter de maan verschijnen. Aangezien de rechterkant van de maan in de schaduw zal staan, zal deze zwakke ster snel in beeld flitsen. Behalve dat de “ster” eigenlijk de planeet Uranus is. Gebruik in ieder geval een verrekijker als je die hebt, want Uranus is binnen het gezichtsveld met het blote oog. Tussen haakjes, ik heb Uranus in de 40 jaar dat ik observeer nog nooit gezien, vooral omdat mijn bereik volledig handmatig is en mijn setup-circuits niet precies genoeg zijn en ik het niet dicht genoeg heb opgemerkt bij iets dat ik kan vinden. Het zou echter gemakkelijk moeten zijn om het op 11 oktober te spotten. Zelfs in telescopen groter dan twintig centimeter is Uranus slechts een kleine blauwgroene schijf. Zijn manen gaan ook mijn mogelijkheden te boven. Interessant is dat als je het in oktober mist, je het op 8 november rond 0610, als de maan in het westen ondergaat, misschien weer te zien is. Er is deze keer geen verduistering, maar een zeer nabije pas ten noorden van Uranus.
De Oktober Club-bijeenkomst is op 14 oktober om 19.30 uur open voor het publiek in de Sechelt-bibliotheek met het onderwerp van de lezing “Waarom ik van sferische blokken houd” door Peter Gidick. Bolvormige sterrenhopen zijn dicht opeengepakte ballen van honderdduizenden tot miljoenen sterren, die om onze melkweg draaien.
Raadpleeg de Sunshine Coast Club-website op https://sunshinecoastastronomy.wordpress.com/ voor updates.
“Reizende ninja. Onruststoker. Spekonderzoeker. Expert in extreme alcohol. Verdediger van zombies.”
More Stories
China is van plan het Tiangong-ruimtestation uit te breiden; Stel deze in op “Space Rule” omdat het ISS wordt uitgeschakeld
De Verenigde Staten detecteren het eerste geval van de H5N1-vogelgriep bij een varken, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid voor de mens
NASA zal in 2025 de ruimtewandelingen aan boord van het internationale ruimtestation hervatten na een lek in het ruimtepak