Waarom Kevin Gusman van de Blue Jays misschien wel de slechtste bowler in honkbal is?

BOSTON – Kevin Gusman sloot donderdag de 24e start van een afnemend seizoen af ​​in wat uiteindelijk een 6-5 overwinning was op de Boston Red Sox in 10 runs, met een 3.15 ERA die behoorlijk sterk is.

Dit is de top 25 van in aanmerking komende MLB-starters. Het heeft ook een slagingspercentage van 23,8 procent – minus – een zeer gewaardeerde statistiek voor de Guzman Blue Jays – die op de zesde plaats staat achter een rij schutters in Shane McClanahan, Gerrett Cole, Carlos Rodon, Aaron Nola en Corbin Burns.

Maar waar Gausman al deze jongens raakt – elke man in honkbal, wat dat betreft – is FIP. Net als bij het onafhankelijke worpveld, een statistiek die de prestaties van een bowler meet met behulp van resultaten die los staan ​​van de verdediging waarachter hij speelt. Denk aan slaan, lopen, hitter raken en thuis joggen. De FIP van Gausman is 2,01, bijna een kwart van het bereik onder de als tweede geplaatste Rodon. Zij zijn de enige in aanmerking komende bowlers onder 2.54.

Dus 3.15 ERA vs. 2.01 FIP – meer verschil dan een run. Slechts twee van de schutters die dit seizoen minstens 100 ronden hebben gegooid – een steekproef van 94 – hebben een nog grotere discrepantie. Patrick Corbin, die een ERA van 6.81 en een FIP van 5.01 heeft. Lucas Giolito, die 5,14 en 4,08 zwaait. Geen van beiden was zelfs maar in de buurt van de Gusman-band.

Hoe gebeurde dit? Nou, je raakt veel hitters (Gausman heeft de top 10 hits van 27,7 procent). Je kunt niet veel lopen (Gausman’s loopsnelheid van 3,9 procent ligt binnen het 96e percentiel van de MLB). U vermindert het rennen naar huis (Gausman hoest tot slechts 7 in 134,1 beurten). En je zult absurd veel geluk hebben met ballen in het spel (Gausman’s .373 slaggemiddelde op ballen in het spel is het beste onder in aanmerking komende MLB-spelers, bijna 40 punten van JT Brubaker op de tweede plaats, en meer dan het MLB-gemiddelde van 0,289).

Het is het verhaal van Gusman’s seizoen. Stralen van schittering onderbroken door stukken van ongelooflijk arme rijkdom.

“Heel mooi. Helaas”, zei Gussmann toen hem werd gevraagd of zijn seizoen werd bepaald door pech. “Het is misselijkmakend om dat te zeggen. Maar veel van de globes gingen door en werden geraakt. Veel slecht contact leidde tot jongens op de basis. Ik baseer mijn uitstapjes altijd op het contact dat ik krijg. Dus het is moeilijk op avonden als vanavond.”

Het is moeilijk om te zien hoe Xander Bogaerts met een snelheid van 120 kilometer per uur een kachel met volledige nummering recht in het vuil voor de huisplaat raakt en er zelf een krijgt. De bal raken in een schiethoek van -50 graden is een zeer goede indicatie van een ernstig ontbrekende slagman tegen een smerig duikveld. Maar die extreme hoek beroofde de bal ook van elke snelheid erachter toen deze langzaam naar Blue Jays derde honkman Matt Chapman rolde, die aanvankelijk geen hoop had om eruit te komen.

Het is lastig als Gausman vier worpen later een splitterset sierlijk naar beneden en weg gooide die met 65,2 mph van het einde van Christian Arroyo’s racket kwam en in het midden van het veld zweefde. De bal werd zo licht geraakt dat hij naar een bijna dode stopplaats rolde op 30 meter van het huis, terwijl Bogart naar de derde plaats snelde. Daarna gleed Arroyo naar de tweede plaats met slechts het zesde honk gestolen in zijn zes-seizoenenloopbaan, omdat Danny Janssen snel achter de plaat schoof.

Het is moeilijk om de gloed van Reese McGuire te zien – uitgangssnelheid: 86,9 mph – recht van de aankomst van Teoscar Hernandez naar rechts vallend, flankerend de Bogaerts. Het is moeilijk voor Arroyo om een ​​van de solostenen van Bobby Dalbeck te scoren bij zo’n ommekeer. Twee runs binnen en de meest geraakte bal in de inning was Dalbec met 91,2 mph, zulke dingen gebeuren niet alleen met Gausman. Maar dit overkomt Guzman veel.

“Ik probeer me te concentreren op het contact dat ik krijg. Maar je wilt natuurlijk resultaten en zacht contact. Je hebt gewoon het gevoel dat je niet geraakt wordt. Ze winnen het niet per se. En ze zijn nog steeds succesvol, “zei Gusman. haar weg naar het veld.” “Het enige waar ik me echt op kan concentreren, is betere prestaties neerzetten voordat dat gebeurt, weet je? Sla de man buiten. Dit is een beetje waar ik ben. Er zijn zoveel nare dingen gebeurd vanavond, ik had dingen eerder in AB kunnen doen om dat waarschijnlijk te voorkomen.”

Dat is eerlijk – Gausman werd niet ongedaan gemaakt door pech. Zijn fastball-snelheid was minder dan 1,5 mph boven normaal voor het seizoen. Zijn splitter kwam ook met een langzamer dan gemiddelde snelheid binnen. De Red Sox stalen een paar honken van de high leg kick-levering. Hij werd geraakt met een paar snelle ballen, zoals de volledige telling die Tommy Pham voor de derde plaats koos. En hij maakte een paar spacers niet af, zoals die die Raphael Devers naar rechts droeg om vier pitches later in een Femme te passen.

Maar 529 BABIP ‘s avonds heeft zeker bijgedragen, net als het hele seizoen. Rob Rifsneider begon de vierde inning met een één-football vanaf bowler’s hill, waarna hij er als tweede vandoor ging met een 0-2 count. McGuire maakte kortsluiting op het bord en maakte een verandering op de grond in omgekeerde richting, toen de Dodger het linkerveld in sprong waar de getransformeerde Chapman, die racete om Refsnyder’s poging om een ​​seconde te stelen, te dekken, een fractie van een seconde eerder stond.

Ze creëerde de Dalbec-opofferingsslag die een Refsnyder uit de derde plaats scoorde. En hoewel Gusman zijn derde run binnenging met een Boston-order, waarbij hij de Blue Jays passeerde als vijfde in een gelijkspel, was het geen bijzonder moeilijke keuze voor interim-manager John Schneider om hem te verhogen naar 88-yards. Dat wist Gusman ook. Hij leegde de tank op die vijfde en gooide drie van de moeilijkste vier worpen van de nacht.

“Weet je, het is moeilijk om gemiddelde vleermuizen in het spel te raken”, zei Schneider. “Hij was vandaag een beetje aan het slijpen, denk ik. En een paar zachte slagen en dat soort dingen, Reese bracht de bal in het spel terwijl de loper daarheen gaat, het vat zijn jaar een beetje samen.”

Ondertussen zou de afnemende snelheid van Gausman geen probleem moeten zijn, tenzij het een trend wordt tijdens meerdere uitstapjes. Hij is 24 jaar en begint nu aan zijn seizoen. Hij worstelt fysiek door sommige dingen, zoals iedereen in zijn positie. Maar hij gaf Blue Jays deze maand een bal van 30.2-innings van 2.64 ERA en heeft nog steeds een nieuwe start. Met of zonder zijn beste Fastball vond Gausman een manier om het te verslaan.

“Sommige dagen is de goudsbloem van nature voor mij. Maar het was niet zo gemakkelijk vandaag. Toen ik het nodig had, was het er. Het kostte een beetje extra om er te komen, zeker,” zei Gussman, dan ik nu voel. Maar dit maakt er deel van uit. Ik zal mijn tijd nemen tussen wandelingen, misschien een paar dingen aanpassen, en mijn lichaam een ​​kleine pauze gunnen. Ik hoop dat ik me over vijf dagen veel beter voel.”

Ondertussen versloegen de Blue Jays Cotter Crawford en sloegen vier runs op 10 slagen, wat goed genoeg was om te evenaren wat de Red Sox van Gusman kregen. En hij beheert de clubs die op de zesde plaats handelen dankzij een enkel schot van Danny Janssen en een tweehonkslag van Garen Duran die Dalbeck overtrof, die twee goals bereikte in een Bo Pichette-foutworp.

Het weefsel van ruimte en tijd stopte daar abrupt, toen de Blue Jays en Red Sox om de beurt scorende kansen brandden in de zevende inning die begon op je zesde verjaardag en eindigde toen je afstudeerde van de universiteit.

Bo Bichette eindigde als tweede met één over de top van de negende, maar strandde. De Red Sox vulden de honken met niets aan de onderkant van de wedstrijd tegen Jordan Romano, maar Franchi Cordero schoot en kwam Kike Hernandez binnen in een tweehonkslag tegen een gelijkspel van vijf spelers.

Maar de Blue Jays wisten zombieloper Kavan Biggio aan de top van de 10e te krabben met twee ballen van John Schreiber. Schreiber zette een tweede gamecontact met George Springer op het bord en Biggio voerde een perfecte slide uit onder Kevin Plawecki’s mark voor de Red Sox-catcher. Dit resulteerde in Romano, die de tweede helft terugtrok en zijn toontelling naar 28 duwde, om in de onderste helft op volgorde van de kant terug te gaan en de boel af te maken.

De Blue Jays hadden zeker hun kansen om de wedstrijd veel eerder dan dat af te maken, waardoor sprinters elke tweede inning binnenkwamen. Echter, ze sloegen 2 voor 12 met de lopers in het scoringscentrum en lieten 13 achter op het honk. Een van die nachten. Vaak loop je niet bij ze weg met een overwinning. En vaak kom je niet uit een zeven-game road trip door Yankee Stadium en Fenway Park met een record 6-1.

“Het was een ongelooflijke klus van de Job Desk. De aanval kwam binnen. Kavan speelt het contact op de derde plaats, doet het goed en heeft een geweldige slide thuis. Letterlijk iedereen draagt ​​vandaag bij. Het was echt een goede game”, zei Schneider Er zijn niet veel stands meer in het seizoen. Dus, om naar New York te gaan en [Boston] En win zowel series als sweep [the Red Sox] In een moeilijke omgeving zegt het veel over onze jongens.”

Gusmans nacht sprak veel over zijn jaar. Deze dingen zijn moeilijk te meten, maar er kan geen bowler zijn die niet zoveel geluk had als hij, toch? Zeker, zijn vreemde seizoen waren geen factoren buiten zijn controle. Zijn snelheid schommelde. Hij leek op een gegeven moment te leunen. Maar toen het op dat moment was, werkte het al. De randapparatuur is verbluffend. De lelijkheid van zijn bedoelingen is duidelijk. 3.15 Tijdperk ontstaat niet toevallig.

Evenmin 2.01 FIP. En hoe goed zou het seizoen van Gusman eruitzien als er geen grote kloof tussen hen was? Wat als sommige van die hitters die het slachtoffer waren, niet in omgekeerde richting waren geraakt? Wat als de Blue Jays een veiliger verdediging achter hen speelden? Wat als hier een dubbelspel wordt gespeeld en de bal komt daar niet uit de zak? Wat als sommige van die fakkels van vuile wietbladen zouden vallen in plaats van slechts centimeters?

Wie zegt. Het is een achterhaald honkbalspel waarbij de bowler geen controle heeft over wat er gebeurt als de bal zijn hand verlaat. Dat is tenminste wat schutters tegen zichzelf zeggen om door de gruwelijke en constante beproeving te komen die het spel hen vaak bezorgt. En op dit moment is Gussmann het waarschijnlijk beu om het te horen.