Een volle maan kan de meeste verwachte meteorenregens dit jaar belemmeren

Dit weekend is het hoogtepunt van de Perseïden meteorenregen, een van de beroemdste en grootste hemelse gebeurtenissen die vanaf de aarde te zien zijn.

De afgelopen twee dagen waren de meteoren zichtbaar voor kijkers en krijg je een beter zicht tijdens de climax van het evenement vrijdagavond.

Zegt Scott Young, astronoom bij het Planetarium in het Museum van Manitoba. “Een meteoor is zo’n beetje de officiële naam voor die objecten, en op een willekeurige nacht zie je er waarschijnlijk een of twee als je geluk hebt, maar op bepaalde nachten van het jaar gaat de aarde door een grote wolk van kosmisch stof en als al dat stof in dezelfde nacht op de aarde botst, krijg je veel meteoren. Dus noemen we dat meteorenregens.”

Young zegt ook dat het er niet uitziet alsof er duizenden sterren uit de lucht vallen, maar eerder één ster per minuut in plaats van één ster per nacht.

“Het gebeurt altijd elk jaar rond 11-13 augustus, ergens in dat bereik omdat we door het stofkonijn gaan dat is achtergelaten door een komeet die de baan van de aarde kruist. Dat betekent niet altijd dat je al die dingen de aarde zult zien raken , de timing kan overdag gebeuren. Voor jou kan het bewolkt zijn, of zoals dit jaar, in de buurt van een volle maan. Bij een volle maan is het moeilijk om enkele van die zwakke meteoren te zien die je zult zien. “

De beste tijd om meteorenregens te zien is tussen middernacht en zonsopgang. Volgens Young zijn de buien, zelfs met het heldere licht van een volle maan in dezelfde nacht als de beste tijd om meteoren te zien, sterk genoeg om de vallende sterren nog steeds te kunnen zien.

“De officiële piek vindt plaats na middernacht, vrijdagavond, dus zaterdagochtend is rond 03:00 uur. Maar eerlijk gezegd, dit is geen gebeurtenis van één nacht. Het bouwt zich op in de afgelopen twee weken en elke nacht zijn er meer en meer meteorenregens tot de piek en daarna Het vervaagt na de piek voor een paar weken.”

De komeet die meteoren veroorzaakte was komeet Swift-Tuttle, ontdekt door Louis Swift en Horace Parnell-Tuttle in 1862.

“Elke meteorenregen heeft het hele jaar door zijn eigen bronlichamen, waarvan de meeste kometen zijn en we weten dat als we een komeet in onze baan naderen, we deze meteoor zullen zien. Ze zijn eigenlijk genoemd naar de sterrenbeelden aan de hemel als de meteoren zien eruit alsof ze van hen komen. Als we naar de lucht kijken, lijkt het erop dat Meteoren van Perseus meteorenregens zullen komen uit het sterrenbeeld Perseus, dat opkomt in het noordoostelijke deel van de hemel in deze tijd van het jaar. Dit gebeurt niet betekent dat je moet weten waar Perseus is, meteoren kunnen overal in de lucht verschijnen.”

Om het beste zicht op een meteorenregen te krijgen, stelt Young voor dat kijkers ergens heen gaan waar er niet veel lichten zijn en zelfs “met je rug in de richting van felle lichten zoals de maan of stadslichten gaan.” Hij stelt ook voor om de telefoon weg te leggen, omdat het felle licht ervoor zorgt dat je ogen wat tijd nodig hebben om zich aan de donkere lucht aan te passen en sommige vage vallende sterren kunnen worden gemist.

“Dit is een van die dingen waarbij je de energie moet loskoppelen en scheiden en onder de sterren moet liggen en ontspannen en kijken. Het is een geweldige therapeutische manier om contact te maken met de lucht.”

Meestal komt Young op de piekdag van het evenement naar buiten met een camera die de hele lucht bedekt en live wordt uitgezonden in het Museum van Manitoba. Facebook En de Youtube pagina’s, maar hij zegt dat het altijd van het weer afhangt.

Young zegt dat populaire plekken voor het bekijken van hemelse gebeurtenissen Birds Hill Park en Oak Hammock Marsh zijn, maar vanwege de toegankelijkheid van de meteorenregen kunnen kijkers toch gaan.