Gigantisch grondwatersysteem ontdekt onder Antarctisch ijs

Een team van wetenschappers heeft een enorme kaart getekend van het grondwatersysteem dat actief circuleert in de diepe sedimenten van West-Antarctica.

Het team van Columbia University schatte dat als het volledig zou worden geëxtraheerd, het een waterkolom zou vormen van 220 tot 820 meter hoog – minstens 10 keer ondieper dan de ondiepe hydrologische systemen in en aan de ijsbasis – mogelijk veel meer dan dat.

Ze wijzen er echter op dat deze genoemde systemen, die waarschijnlijk veel voorkomen op Antarctica, tot nu toe onbekende effecten kunnen hebben op de interactie van het bevroren continent met klimaatverandering, of er misschien zelfs aan bijdragen.

“Mensen gingen ervan uit dat er diep grondwater in deze sedimenten zou kunnen zijn, maar tot nu toe heeft niemand gedetailleerde beeldvorming gedaan”, zegt hoofdauteur Chloe Gustafson, die het onderzoek uitvoerde als afgestudeerde student aan het Lamont-Doherty Earth Observatory van Columbia University. .

Al tientallen jaren gebruiken wetenschappers radars en andere instrumenten boven de Antarctische ijskap om ondergrondse kenmerken in beeld te brengen. Deze expedities onthulden onder meer sedimentaire bekkens die waren ingeklemd tussen ijs en schalie. Maar geofysica in de lucht kan over het algemeen alleen de geschatte contouren van deze kenmerken onthullen, niet het watergehalte of andere kenmerken.

In het onderzoek dat in Science verschijnt, concentreerde het team zich op de 60 mijl brede Whillans Ice Stream, een van de zes snel bewegende stromen die de Ross Ice Shelf voeden, de grootste ter wereld.

Om de sedimenten en hun eigenschappen beter in kaart te brengen, gebruikten ze geofysische instrumenten die direct op het oppervlak waren geplaatst.

Uit hun analyse bleek dat, afhankelijk van de locatie, het sediment zich onder de ijsbasis uitstrekt van een halve kilometer tot bijna twee kilometer voordat het de schalie raakt. Ze bevestigden dat het sediment onderweg was gevuld met vloeibaar water.

Ook konden ze aantonen dat het grondwater zouter wordt naarmate het dieper wordt.

De onderzoekers zeiden echter dat als het oppervlak van het ijs dun is – een duidelijke mogelijkheid als het klimaat opwarmt – de richting van de waterstroom kan worden omgekeerd. De zwevende druk zal afnemen en dieper grondwater kan naar de ijsbasis beginnen te stromen. Dit kan de smering van de ijsbasis verhogen en de voorwaartse beweging ervan vergroten.

Bovendien, als diep grondwater naar boven stroomt, kan het aardwarmte transporteren die van nature in de schalie wordt gegenereerd; Dit kan de ijsbasis doen smelten en naar voren duwen. Maar het team zei dat dat zal gebeuren en in hoeverre het niet duidelijk is.