‘This Is Us’ Milo Ventimiglia in Seizoen 6, Aflevering 4 – Jack’s Mom Died

Zelfs bij het meten tegen de vele andere emotionele hits Dit zijn wij‘ Jack Pearson heeft genomen tijdens de run van het NBC-drama, de aflevering van donderdag was een humdinger.

Het uur ontvouwde zich volledig in een flashback naar de jaren tachtig, tot de week dat Jack zijn moeder, Marilyn, moest begraven. Het onderwerp legde het zware werk op Milo Ventimiglia‘s schouders, terwijl Jack er intens spijt van had dat hij zijn moeder niet beter had leren kennen nadat ze zijn gewelddadige vader met succes had verlaten – en, natuurlijk, het verpletterende verdriet van het verliezen van een ouder, wat culmineerde in Jack’s pijnlijke snikken in Rebecca’s armen aan het einde van de aflevering. (Lezen een volledige samenvatting.)

TVLine sprak met Ventimiglia over zijn opvallende aflevering in het laatste seizoen van de show en hoe een aflevering van seizoen 3 een rol speelde in het verzoek dat hij deed aan mede-ster Mandy Moore vlak voor de opnames.

TVLINE | Hoe ver vooruit wist je dat Jack zijn moeder zou verliezen?
Ik denk tegen het einde van [Season 3], Dan [Fogelman, series creator] zei dat [Episode 4] Het zou een behoorlijk grote aflevering voor me worden, en hij gaf me gewoon het raamwerk… Ik wist er niet veel meer van totdat het script werd gepubliceerd en we het allemaal konden lezen voor productie, en het was gewoon hartverscheurend. Voor mij, de ervaring van het verliezen van een ouder, ik weet het niet. Ik kijk er echt niet naar uit. Maar ik begrijp ook dat er nog zoveel moet worden uitgepakt als iemand die zo goed weet dat het klaar is. Dingen zijn gedaan.

De hele aflevering, waarin Jack niet alleen in het geheugen leeft en dingen herinnert uit zijn jongere jaren met zijn moeder, maar ook alleen de logistiek en alles onder ogen moet zien voordat hij tot het punt van realisatie komt dat aan het einde van de aflevering komt wanneer hij zegt: “Rebecca, ik heb geen moeder meer.” Het is allemaal gewoon heel zwaar en overweldigend, en hoewel Jack de stoïcijnse leeuwenrots is geweest die ervoor zorgt dat niemand anders lijdt of enig ongemak of wat dan ook ervaart, weet je, hij is er niet ongevoelig voor. Hij zal de dingen hetzelfde ervaren als ieder ander.

Dus teruggaan op een heel kinderlijke manier en tegen zijn vrouw zeggen: “Ik heb geen moeder meer, het is behoorlijk hartverscheurend.”

TVLINE | Praat met me over dat stukje fotograferen met Mandy Moore. Hoe was de voorbereiding? Het is zo’n groot moment, ik kan me voorstellen dat je het niet te vaak wilt doen.
We schoten het chronologisch door de deur binnen te lopen. Ik denk dat we, weet je, een paar dingen hadden voor die hele reeks toen ze allemaal terugkwamen van de begrafenis in Ohio en de voedselbereiding en toen zaten de kinderen en aten en zo. Ik herinner me dat ik alleen maar naar de kinderen keek – en het is allemaal gescript, weet je. Jack geeft zijn kinderen deze maaltijd die zijn moeder ook voor hem heeft gekookt toen hij een kleine jongen was en ik herinner me dat ik naar Kaz . keek [Womack, who plays Young Kevin]. Kaz keek op en glimlachte naar me terwijl hij aan het eten was, en het verpletterde me gewoon – zoals het bedoeld was.

En ik herinner me dat toen we naar de volgende reeks gingen waarin Jack zich eigenlijk moest verontschuldigen en hij in de andere kamer is, ik me Mandy herinner die gewoon zei: “Milo, wat kan ik voor je doen, wat heb je nodig?” En ik had zoiets van: “Laat me weten dat je er bent, weet je?” Maar ik denk dat de man die Jack is, het product van de jaren ’40 dat hij is, de man die begin jaren ’70 ten strijde trok, weet je, hij nooit zijn emotie zal tonen. Dus, wetende dat zijn kinderen in de andere kamer zijn en zijn vrouw daar en zo, zou hij nog steeds zijn rug naar hen toe houden, omdat hij nooit zou willen dat ze het zouden zien.

Het is net als seizoen 3, denk ik, als ze in de auto zitten en Rebecca een liedje zingt en hij moet zich afwenden omdat hij niet wil dat zij ziet hoe emotioneel dat hem maakt. Dat is gewoon 100 procent Jack… Dus ik dacht: “Hé, laat me weten dat je er bent”, en camera’s rolden en we stapten in, en ik denk dat ik in het begin op scherp stond vanwege wat we al hadden gedaan gefilmd voor de aflevering en mezelf ervoor opwerkte. En Mandy liep naar binnen en legde haar hand op mijn schouder en ik draaide me om, en dat was het tafereel.

TVLINE | Ik weet dat iedereen dit soort dingen tegen acteurs zegt, maar als iemand die dat in mijn werk niet hoeft te doen, kan ik me niet voorstellen dat ik dat op commando uit mezelf zou trekken.
[Laughs] Ik bedoel, hier is het ding: ik heb geluk gehad omdat Jack niet emotioneel wordt. Hij is gewoon geen emotioneel personage, maar dat betekent niet dat ik als acteur mezelf daar niet kan krijgen. Het maakt deel uit van het werk, het maakt deel uit van het cv, je moet die dingen kunnen doen in de sectie speciale vaardigheden… Dus voor mij denk ik dat het er gewoon voor zorgde dat het eerlijk was en dat het echt was. En ik Absoluut zweette van de stress om dat besef te moeten doormaken en het te geloven zoals Jack het voor de camera gelooft.

En het leidde er ook toe dat ik, de volgende keer dat ik bij mijn ouders zat, gewoon bleef zitten. Ik herinner me dat ik alleen maar naar mijn moeder keek. Ik zat net te kijken hoe ze at. Ze kijkt me een beetje aan, ze zegt: “Wat is er, vriend?” “Oh niks.” Gewoon genieten van het kijken naar mijn moeder die eet, weet je? [Laughs]