Terwijl Tibco in de WorldTour springt, is er reden om te vieren – en na te denken

Rachel Hederman was een van de eerste vrouwen die een herenteam leidde tijdens de WorldTour toen ze achter het stuur sprong van Milaan-San Remo 2014. Sinds drie jaar is ze Athletic Director van het TEPCO Silicon Valley American Women’s Team, een team dat in 2022 bekendheid verwierf in de WorldTour. Voorafgaand aan dit belangrijke seizoen ontmoette ik Hedderman – een van de pioniers van de sport – op een tijd waarin de ontwikkelingen in het vrouwenwielrennen versnellen.

“Het was een voor de hand liggende beslissing voor het team om de WorldTour-licentie aan te vragen”, vertelde Hedderman aan CyclingTips. “Het is de volgende stap in onze evolutie. We zijn in 2004 begonnen als een lokaal fietsenwinkelteam uit Palo Alto, Californië en zijn sindsdien exponentieel gegroeid.”

Het Amerikaanse team had een seizoen waarin het veel racete in Europa vanwege COVID-gerelateerde annuleringen in de VS en Canada. Volgend jaar deel uitmaken van de UCI Women’s WorldTour betekent dat Tibco-SVB aan meer Europese races zal deelnemen, hoewel deelname aan WorldTour-races niet zo verplicht is als voor WorldTour-teams voor heren.

“We hebben nog steeds een belangrijke sponsorbasis in Noord-Amerika [racing in the US is] Heidermann zei toen hem werd gevraagd of het team fulltime in Europa zou racen. “We zullen nog steeds racen in de VS en we zullen een heel programma racen in Europa. We verdelen middelen en rijders. We zullen ons ook richten op zaken als gravelracen in de VS en de alternatieve kalender. We zijn daar al bij betrokken en zal belangrijk blijven voor onze sponsors.”

Tibco-SVB heeft weg-, grind- en veldritspecialisten in het team. Dit gemengde karakter van teams is de afgelopen jaren een duidelijke ontwikkeling geworden.

“Sommige van onze renners zullen zich alleen op de weg concentreren, maar sommige renners zullen zowel op de weg als op gravel rijden of cyclocross rijden”, zegt Hedderman. “Ik denk dat dat een goede balans is in het team. Het combineren van disciplines wordt steeds populairder. Toen ik racete, deed ik een paar crossen maar was uiteindelijk dood, maar nu zie je racers in meerdere disciplines strijden. De renners zijn inclusiever geworden .”

Als een van de top 15 teams in de UCI-ranglijst heeft Tibco-SVB uitnodigingen verdiend voor veel van de grootste races op de kalender van 2021, zoals Parijs-Roubaix, Ronde van Vlaanderen, Giro Rosa, Women’s Tour en Luik-Bastenaken-Luik. Kristen Faulkner was de meest succesvolle deelnemer van het team. Lauren Stephens won de Amerikaanse titel en Veronica Ewers genoot een geweldige prestatie met een vijfde plaats in de Tour de l’Ardèche.

Hedderman en teambaas Linda Jackson staan ​​te popelen om nieuw talent in de VS te ontdekken dat het goed blijft doen in de Europese racerij.

“Met COVID-19 is er de afgelopen twee jaar niet veel geracet in de VS”, zegt Hedderman. Kristen zei net dat ze afgelopen zomer met haar motor wilde racen en we nodigden haar uit voor de Ardèche [where she won a stage]. Ik heb specifiek met haar geleerd om nooit nooit te zeggen, nooit die sprong te zeggen [to Europe] Het is te groot.

“Veronica Ewers heeft een soortgelijk verhaal. Er waren niet veel races in de VS om in te gedijen, dus je kijkt naar foto’s van talent. Ik kende het Nationals-circuit dit jaar [where Ewers won bronze] En dan weet je dat het niet het resultaat van geluk is. De teammanager van haar club was een voormalige Tibco-renner en kende Linda. We vroegen haar om te zeggen of Veronica de echte deal was en om ons een realistisch beeld te geven.”

Het is geen gemakkelijke stap van Amerikaans racen naar Europees racen, maar Hedderman heeft ervaring met het begeleiden van vrouwen naar succes in het Europese peloton. Ze heeft zowel in de VS als in Europa gespeeld en kent zelf de grootste verschillen.

“Voor Amerikaanse forenzen zijn dit wegen; ze zijn een kwart zo breed als in de Verenigde Staten, en pelotons zijn twee keer zo groot.” “In de States kun je buiten het peloton rijden als je goed bent en naar voren komt.

“[In Europe] Je moet de vaardigheid leren om in een grote groep te rijden. Het vergt ook wat moed, vooral voor rijders die niet zijn opgegroeid met fietsen zoals Nederlanders. Je moet deze vaardigheid leren in een tijd waarin je slim genoeg bent om te weten dat als je gaat vallen, het pijn doet. Als je acht bent, val en stuiter je weer en doe je het opnieuw. En vergeet dat het pijn doet. Als je ouder wordt, is er meer onbewuste nervositeit en ben je conservatiever.

“Een van de grootste uitdagingen die naar Europa komen, is moediger worden.”

Heidermann is een van de oudste vrouwelijke sportdirecteuren in het vrouwenpeloton. Een scene die tot een paar jaar geleden gedomineerd werd door sportdirecteuren. Met de huidige instroom van nieuwe vrouwen aan het stuur, zoals Anna van der Breijn (SD Worx), Julian Dehoor (NXTG Racing) en Julia Sock (Drops-Le Col), lijkt er vraag te zijn naar vrouwelijke sportmanagers voor dames teams.

“Ik was ingenieur in een door mannen gedomineerde omgeving voordat ik begon met fietsen”, zegt Heyderman. “Ook dat is nu aan het veranderen. Misschien als ik terug zou gaan naar de universiteit, zou er een hoger percentage vrouwelijke technische studenten zijn. Mijn favoriete vak is altijd natuurkunde geweest, en het was niet iets natuurlijks voor meisjes”, voegt ze eraan toe met een lach.

“Vrouwen hebben een ander perspectief of benadering, maar voor mij gaat het meer om persoonlijkheid dan om een ​​man-vrouwkwestie”, vervolgt Heidermann. “Ik benaderde een race anders dan Hendrik Redant bij UHC, maar ook anders dan Giorgia Bronzini of Ina Teutenberg. We zijn vrouwelijk, maar we zijn niet allemaal hetzelfde, zoals alle mannelijke regisseurs niet hetzelfde karakter hebben.”

Heidermann zelf zal minder in Europa zijn dan volgend seizoen. Haar zoon Cillian is vier jaar en moet naar school. Het Amerikaanse team is op zoek naar een nieuwe sportdirecteur, maar volgt zijn eigen filosofie om het juiste personage te vinden. Niet specifiek een vrouw.

“Het moet de juiste persoon zijn, en het maakt niet uit of onze nieuwe sportdirecteur een man of een vrouw is. We doen wat we prediken. We zeggen dat een vrouw kan wat een man kan, maar het tegenovergestelde is ook waar. Mannen kan ook een damesteam leiden.”

De 48-jarige is een bescheiden persoon. Ze komt niet over als iemand die in de schijnwerpers wil staan. Ze staat voor teamgeest onder haar ruiters en ook als atletisch directeur. Toen haar werd gevraagd naar haar stevige pakken, aarzelde ze.

“Ik denk dat ervaring en empathie mijn sterke punten zijn”, zegt ze. “Ook een vereiste. Ik verzin hier een woord. Ik heb het over het team. Ik verwacht van de renners dat ze het teamplan volgen en niet als individuen optreden. Als huisvrouw offer je je eigen kansen op en dat is moeilijk.

“Ik weet wat ik van de renners vraag omdat ik er ben geweest. Ik heb anderen geholpen om medailles te winnen op de Wereldkampioenschappen en de Olympische Spelen zelf. Ik zie ook wat de winkels voor het team brengen. Renners als Kristen Magirus en Loretta Hanson hebben maakte carrière van dienstmeisjes. Een van de vaardigheden van een ploegleider is om dat te zien, om te zien wat er echt aan de hand was in de race en wat ieders bijdrage was.”

Het hoogtepunt van Heddermans carrière gaat over een voorbeeld van teamwork in plaats van het grootste resultaat ooit van het team.

“Een paar jaar geleden hadden we 1-2-3 en de laatste drie lopers op het scorebord in de laatste etappe van de Gila Tour”, zegt ze. “De top drie over de streep kwam terug naar de finish lang nadat ze die andere drie hadden toegejuicht. Zij zijn de drie die het podium hebben verlaten. Ik denk dat je gelijk hebt als je zegt dat dit de filosofie van ons team belichaamt. Ik voelde zoals ik ze zo goed heb geleerd om er voor elkaar te zijn.Er was teamwork en waardering.

“Vanaf het begin, toen ik begon met regisseren, wilde ik dat het hele team op het podium zou staan, zodat ze allemaal wisten dat ze het mogelijk maakten. Als ik met nieuwe rijders praat, vraag ik ze meestal naar hun favoriete race en ik kijk of ze hebben een verhaal over hoe het team het doet en niet hoe ze het hebben gedaan. Het neemt een aantal renners weg en ik heb deze renners verteld dat het oké is om die renner te zijn, maar teken niet bij een team als het onze. Als je zag dat je in de eerste race gewoon voor jezelf reed, ik wil je gewoon niet meer in het team.”

Volgend seizoen zoekt Hedderman een groep van 13-14 passagiers. Veronica Ewers kwam binnen met een overeenkomst van twee jaar, maar er zijn nog geen andere contractverlengingen en nieuwe passagiers aangekondigd.

“We hebben altijd gezocht naar ruiters die geweldige ruiters en goede mensen zijn”, zegt Heidermann. “Veel van onze renners hebben verhalen die verder gaan dan fietsen. Misschien is het iets dat hen betere fietsers maakt.

“Ik herinner me dat ik op reis was voor het nationale team toen ik net begon in mijn carrière. Een renner die rechtstreeks van school kwam, klaagde over hoe moeilijk het was. Ik vertelde haar dat het een geweldig leven was toen we een tijdje in Italië waren grote race omdat ik net van die technische baan kom. Iets buiten het wielrennen doen geeft je dat perspectief en geeft je een gevoel van waardering. “

Als onderdeel van de dames- en herenteams in UHC, en nu Tibco-SVB, ziet Hedderman de evolutie van het dameswielrennen vanaf de eerste rij. De afgelopen jaren hebben steeds meer vrouwen het minimumloon verdiend. Passagiers kunnen nu ook met zwangerschapsverlof gaan. Er komen steeds meer nieuwe koersen bij op de kalender met Parijs-Roubaix en de Tour de France Femmes, de bekendste nieuwe aanwinsten. Er is nog veel te doen, maar Heidermann waarschuwt voor haasten.

“Ik ben realistisch als het gaat om het ontwikkelen van vrouwenwielrennen”, zegt ze. “Ik ben altijd in door mannen gedomineerde omgevingen geweest. Ik ben realistisch, maar ik wil me niet conformeren aan de status-quo in het vrouwenwielrennen. Parijs-Roubaix voelde dat er nog een lange tijd aan zat te komen, maar eigenlijk was het dat niet lang geleden totdat ASO het aankondigde.Het was een geweldig platform om gelijkheid te demonstreren in termen van het soort races dat vrouwen perfect in staat zijn om in races te lopen.

“Er is geen berg zo steil of geplaveid dat vrouwen erop kunnen racen.

“De ontwikkeling gaat snel. Een deel van mij is hoopvol en dromerig en wil geloven dat dit momentum zich zal voortzetten, maar ik denk absoluut dat we niet sneller moeten gaan. We staan ​​aan de top wat betreft hoe snel we kunnen gaan .”

Tegenwoordig is er een grotere druk van sponsors naar gelijkheid en diversiteit in het profwielrennen. Cofidis zal in 2022 een damesteam starten en een van de belangrijkste redenen, samen met de Tour de France Femmes, is dat Cofidis het wil sponsoren om het bedrijf en de mensen die er werken te weerspiegelen.

“Onze sponsors ondersteunen echt het streven naar gelijkheid op de werkplek en in de sport”, zegt Heidermann. “Ik geloof ook dat je de UCI niet nodig hebt om vrouwenteams te delegeren aan WorldTour-teams voor mannen. Groei is organisch zoals het is. Je hebt geen teams nodig die een gebrek aan interesse hebben getoond. Een gedwongen vrouwenteam is niet duurzaam als het heeft geen interesse van het management. Het wordt een tweederangs team.” Je wilt en hoeft niet te verplichten ‘Hé, we hebben vrouwen nodig’. Sponsors die vrouwenteams steunen, doen het omdat ze het willen en zij zie er de waarde van in.”

Tibco-SVB staat als lid van het WorldTour Team aan de start van de Women’s Tour de France die op 24 juli 2022 in Parijs begint. Hederman gelooft dat veel renners kans van slagen hebben met een mengelmoes van etappes.

“In de Tour de France vergroot je het aantal renners dat op dit parcours kan winnen”, zegt ze. “Als je vijf aankomsten bovenop een berg toevoegt, kunnen misschien een of twee renners daadwerkelijk winnen. Als je twee aankomsten bergop hebt, racen mijn kleermakers voor veel renners. Ik hou van de grindetappe vanwege onze associatie met de grindscene, maar ik heb het nog niet grondig bestudeerd.

“Ik hoorde mensen zeggen dat we drie weken moeten hebben met etappes van 200 km [like the men]. Ik weet niet zeker of de etappes van 200 km tot spannendere races leiden. Je kunt vooruitgang vieren en tegelijkertijd blijven aandringen op meer. De Tour de France is zo enorm [as a brand]. Nu kan een vrouw zeggen dat ze de Tour de France heeft gereden.

“Hoewel ik al heel lang fiets, was het te laat om eerder de Women’s Tour de France te proberen. [as a rider]. Het is absoluut een van mijn bucketlist-races als sportief directeur en ik hoop voor deze race te vliegen.”