Met een doel op de rug wil de optimistische olie-industrie Canada helpen zijn klimaatdoelen te bereiken

Een snelle afkoeling van fossiele brandstoffen is nodig, Julia Levine waarschuwde voor milieubescherming Vorige week, “om catastrofale niveaus van opwarming te verminderen, miljoenen levens te redden en een einde te maken aan de schade aan frontliniegemeenschappen.”

Maar na een aantal jaren van lage grondstofprijzen genieten veel energiebedrijven van een enorm dividendrendement. De olie- en gasprijzen zijn op het hoogste niveau in jaren Hoewel dit leidt tot oproepen aan bedrijven om dat geld toe te wijzen om hun inspanningen om de uitstoot te verminderen te versnellen.

Tegelijkertijd is de wereld getuige Fossiele brandstof tekort Terwijl economieën uit de pandemie tevoorschijn komen – een situatie die het argument van de industrie ondersteunt dat met name olie en aardgas cruciaal blijven voor het dagelijks leven.

In Canada zien velen ook kansen in het gebruik van technologie om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. Ze benadrukken dat de sector een rol kan spelen om het land te helpen zijn klimaatdoelen te halen.

• Heeft u vragen over COP26, klimaatwetenschap, politiek of politiek? E-mail ons: [email protected]. Uw input helpt onze berichtgeving te informeren.

Aangezien oliezanden goed zijn voor ongeveer 11 procent van de totale uitstoot van Canada en dat de rest van de olie ongeveer nog eens 15 procent produceert, fossiele brandstofsector In het westen van Canada zal het waarschijnlijk een cruciale rol spelen bij het bepalen of het land zijn klimaatdoel voor 2030 zal bereiken.

De totale CO2-uitstoot van de sector blijft stijgen, aangezien de productie in Alberta een recordniveau bereikte.

De Conference of the Parties (COP), zoals deze bekend staat, komt elk jaar bijeen en is het mondiale besluitvormingsorgaan dat is opgericht om Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering, begin jaren negentig aangenomen, en de daaropvolgende klimaatovereenkomsten.

Om de aanstaande COP26-conferentie in Glasgow en het toekomstige verloop van de oliecompetitie te bespreken, sprak CBC News met drie mensen die met en in de industrie hebben gewerkt:

• Martha Hall Findley – Chief Sustainability Officer bij Suncor Energy en voormalig liberaal parlementslid van Ontario
• Andy Mah CEO van Advantage Energy, een olie- en gasproducent in het noorden van Alberta die een belang heeft in Entropy, een bedrijf voor het opvangen en vastleggen van koolstof.
• Gary Mar – CEO van Western Canada Corporation, voormalig CEO van de Canadian Petroleum Services Association en voormalig minister van Milieu van Alberta die COP5 bijwoonde als onderdeel van de Canadese delegatie.

Interview is bewerkt voor lengte en duidelijkheid.

Vraag: COP26 heeft nog minder dan een week te gaan. ben je gespannen?

Martha Hall Findley: gespannen is het niet? Eerlijk gezegd denk ik dat elke kans die we gezamenlijk hebben om te discussiëren over hoe we deze grote uitdaging van klimaatverandering kunnen oplossen, gunstig is. Het zou niet helpen als dezelfde mensen met dezelfde ideeën allemaal hetzelfde zeiden. Het is echt handig als je mensen hebt die misschien in een positie zijn om uit te dagen. Dus sommige milieuactivisten dagen uit wat we doen in de oliezanden; Mensen uit de oliezanden dagen milieuactivisten uit door te zeggen: “Ik hoop alleen dat dat niet gebeurt.” Hoe kunnen we realistisch zijn? Laten we proberen samen te werken, net zoals we hebben gedaan met epidemieën en vaccins. Ik denk dat we dat als een echt voorbeeld kunnen gebruiken. Dit is ook een enorm wereldwijd probleem. Dus hoe trekken we lessen uit deze samenwerking en vinden we de oplossing? Dus eigenlijk ben ik optimistisch.

Andy Mah: Ik wil er alleen aan toevoegen dat we als fossiele brandstofbedrijven erkennen dat we een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan het vinden van een oplossing. De paniek die we nodig hebben om de wereld onmiddellijk van fossiele brandstoffen te verlossen, is geen eenvoudig antwoord. Ik denk echt dat de energiesector de vaardigheden heeft om hier oplossingen te vinden.

Gary Marr: Het zal heel moeilijk zijn om COP26-doelen te formuleren en hoe succes eruitziet als we de realiteit onder ogen zien De energiecrisis in Europa nu, op dit moment. Het zal belangrijk zijn om te beseffen dat het simpelweg niet zijn om de wereld te bevrijden van fossiele brandstoffen om ons te brengen waar we willen zijn. Ik zou de vraag in een andere context willen plaatsen. Er zijn mensen die zeggen dat de vraag zou moeten zijn: moeten we een wereld zonder koolwaterstoffen hebben? Dit is de verkeerde vraag. Ik denk dat een betere vraag is: wat kunnen we doen om deze toekomst emissievrij te maken?

Kijk maar | Moet Canada de eer opeisen voor het verminderen van emissies elders in de wereld?

Sommige voorstanders van energie willen dat Canada meer aardgas exporteert om steenkool in het buitenland te vervangen

Gary Marr van de Western Canada Foundation, Martha Hall Findlay van Suncor en Andy Mah van Advantage Energy bespreken of Canada de eer moet krijgen voor het terugdringen van emissies elders in de wereld. 5:40

V: Hoe zou u de belangstelling voor CCS nu in Alberta omschrijven?

MAh: Grote bedrijven praten over deze grote megacentra, als je ze zo wilt noemen. We zullen het ondersteunen. Maar laten we ook rekening houden met kleinere centra waar dat kan, vooral omdat het transport van CO2 kostbaar kan zijn. Als we iedereen in dezelfde richting kunnen duwen, is de kans groter dat we hier snel naartoe slepen. We moeten er gewoon voor zorgen dat we de politieke steun hebben, het publiek, en dan denk ik natuurlijk dat de industrieën er echt zijn.

Zaal Findley: Het enige dat we echt duidelijk moeten maken, is dat het afvangen en vastleggen van koolstof geen onderneming is om geld te verdienen. Het is niet hetzelfde als olie uit de grond halen of gas uit de grond halen en verkopen. Dit is een kost.

Koolstofprijsstelling is iets dat Suncor al meer dan 20 jaar ondersteunt en helpt de economie van dit soort inspanningen. Als je naar het olieachtige zand kijkt? Paden naar netto nul, hebben we een oprichtingsproject, namelijk het gebruik en de opslag van koolstof. Alberta en onder de Noordzee zijn toevallig de twee regio’s ter wereld met de beste geologie voor koolstofvastlegging. daar is de Project Quest [in Alberta] En de grens overbruggen In Saskatchewan, dus in Canada, kennen we dit soort dingen. We zijn erg enthousiast over Pathways, maar ik moet terug naar de kostenpost. Kooldioxide is voor ons niet iets dat inkomsten genereert. Dat is waarom als je kijkt naar Twee andere grote CCUS [carbon capture, utilization and storage] Projecten wereldwijd in Europa, beide Enorme samenwerkingen tussen de privésector en de overheid.

Kun je je voorstellen dat Canadese oliezanden van de slechterik van emissies naar netto nul in onze productie gaan, en dus ‘s werelds favoriete bron van olie? Ik denk dat dit een geweldig verhaal is voor Canada.

Vraag: Energy Research Corporation Wood Mackenzie beschreef stijgende olieprijzen Een gouden kans om de decarbonisatie te versnellen. Zal het oliebedrijf zijn enorme winsten dit jaar inzetten voor snellere en diepere emissiereducties?

Zaal Findley: Suncor werkt al tientallen jaren aan het verminderen van de uitstoot. Onze emissie-intensiteit per vat, als industrie, Verlaagd met 20 of 30 procent. Dat is een hoop. Dit kwam niet gratis. We begrijpen de uitdaging. Onthoud ook dat we tijdens COVID eens waren Prijs – $26 per vat West-Texas Intermediair. Onze industrie heeft uiteindelijk veel schulden opgebouwd, dus nu zijn we erg druk met het afbetalen van schulden, wat erg belangrijk is. Maar we hebben investeerders die al een aantal jaren niet afhankelijk zijn van hoge prijzen en zeggen dat je een ondersteunende infrastructuur voor de economie nodig hebt. Zijn we op zoek naar duurzame financieringsmogelijkheden? Ja, maar we zijn een bedrijf. Onze investeerders verwachten dat we een succesvol financieel bedrijf blijven. De prijzen zijn nu hoog, maar we kunnen er simpelweg niet op rekenen. Kijken we naar elk alternatief dat we kunnen bereiken? Absoluut. Hebben we intensieve samenwerking nodig, zoals we dat in Europa zien? Ja echt.

Maart: Van 2005 tot en met 2011, toen ik bij de Canadese ambassade in Washington D.C. was, haalden we congresdelegaties binnen om de oliezanden te zien, maar we stopten altijd bij de grens overbruggen [Power Station in Estevan, Sask.] Zodat ze kunnen zien hoe de opvang en opslag van kooldioxide eruitziet. Ik denk dat het destijds werd gezien als een enigszins wetenschappelijk experiment, maar ik denk dat het steeds geloofwaardiger werd naarmate het proces werkte. Ik zie dit als een geweldige kans om, zoals ik al zei, geschikte koolwaterstoffen voor de toekomst te ontwikkelen, zodat we de koolstof in de aarde kunnen houden en de daaruit opgewekte energie kunnen gebruiken.

MAh: We zien nu een paar jaar van sterkere prijzen. Wat ik ter plaatse zie, is een paradigmaverschuiving tussen veel van de leiderschapsteams in deze stad. Ondanks het feit dat we misschien echt sterke bedrijfswinsten zien, is het gesprek over het produceren en verminderen van emissies behoorlijk sterk op de tafels in de bestuurskamer. Ik werk al meer dan 40 jaar in dit vakgebied, maar toen ik begon, zou dit een gesprek worden over ‘laten we tappen en meer produceren’. Nu gaat het gesprek over winstgevendheid en het tweede gesprek gaat over ESG [environmental, social and governance] Belangrijk voor het milieu en hoe we het beter en schoner kunnen doen.

Deze gesprekken worden niet goed begrepen door het publiek of door politici die denken dat we een stelletje olie en gas zijn dat gewoon hebzuchtig, hebzuchtig en hebzuchtig is. Dit is niet het geval. Deze COP26-conferentie zou heel interessant kunnen zijn als een deel van dat gesprek wordt benadrukt.

Vraag: Trek aan de kristallen bol. Het is 2030. Heeft Canada bereikt? klimaatdoelstelling? Zijn de emissies gedaald? Hoe zit het met de productie?

Maart: Ik ben optimistisch. Of we doelen halen, hangt voor een groot deel af van het beleid dat is afgesproken en waaraan al is gewerkt. Wat je niet wilt, is een situatie waarin alles is gezegd en gedaan, meer is gezegd dan gedaan. Eigenlijk moet er tussen nu en 2030 actie worden ondernomen, maar ik denk dat onze productie omhoog gaat. Ik denk dat onze export vanuit Canada in 2030 zal stijgen. En ik denk dat de emissiecurve in een positieve richting zal krommen.

MAh: Ik ben het met Gary eens wat betreft de output uit Canada. Ik denk dat onze olieproductie hoger zal zijn. Ik denk dat onze gasproductie hoger zal zijn, maar ik denk dat onze uitstoot lager zal zijn. En ik denk dat de industrieën zelf of de bedrijven daar naartoe zullen gaan, ongeacht politieke steun. Kunnen we richting doelen gaan? Het is ambitieus tegen 2030. Maar als we uit de COP26 komen met extremere standpunten aan weerszijden van het klimaatdebat, komen we er niet.

Zaal Findley: Mijn kristallen bol zegt dat Canadese olie en gas de voorkeursolie en -gas zijn over de hele wereld, en dat komt omdat we ons emissieprobleem hebben aangepakt, dus we zullen netto nul zijn in onze olie- en gasproductie. Als we daar aankomen is er iets interessants. Eerlijk gezegd heeft Canada als regering onze uitstoot niet verminderd, punt uit. We hebben een wereldwijde reputatie die zegt dat we het gaan doen en dan hebben we niet echt veel kunnen doen. Het olieachtige zand is echt een groot deel van die uitdaging. Dus nu we de samenwerking waar we het over hebben met onze projecten en onze visie Pathways to Net Zero daadwerkelijk kunnen realiseren, is dit een kans om dat ook echt voor elkaar te krijgen.

Ik heb zeer hoge verwachtingen en veel vertrouwen, maar het zal nodig zijn — zoals vaccins, oorlog en hongersnood, dit is een wereldwijde uitdaging, en het vereist een vergelijkbare deelname van iedereen op een echt collaboratieve manier.